Wyższa Oficerska Szkoła Radiotechniczna
 Odznaka absolwencka (do 1990 r.) | |
| Data założenia | |
|---|---|
| Data likwidacji | |
| Typ |
wojskowa |
| Patron | |
| Państwo | |
| Adres |
ul. Podchorążych 1 |
Położenie na mapie Jeleniej Góry  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
 50°55′02,25″N 15°44′00,23″E/50,917292 15,733397
| |
Wyższa Oficerska Szkoła Radiotechniczna im. kpt. Sylwestra Bartosika (WOSR) – szkoła Sił Zbrojnych PRL i Sił Zbrojnych RP kształcąca kandydatów na oficerów wojsk radiotechnicznych.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Utworzona została w 1969 w oparciu o Oficerską Szkołę Radiotechniczną w Jeleniej Górze[1]. W 1972 szkołę podporządkowano dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. Dwa lata później w ramach WOSR utworzono Szkołę Oficerów Rezerwy, którą w 1981 zastąpiła Szkoła Podchorążych Rezerwy.
W 1977 uruchomiono dwuletnie studia inżynierskie dla absolwentów szkoły chorążych.
W 1987 WOSR zajęła II miejsce we współzawodnictwie wyższych szkół oficerskich. W 1991 zapoczątkowano w szkole połączone studia z Politechniką Wrocławską na kierunku telekomunikacji.
W 1994 na bazie szkoły powstaje Centrum Szkolenia Radioelektronicznego, które przygotowywało specjalistów w zakresie: radiolokacji, automatyzacji dowodzenia, ubezpieczenia lotów oraz rozpoznania i walki radioelektronicznej.
W 1997 odbyła się ostatnia promocja absolwentów Wyższej Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej, po czym nastąpiło rozwiązanie szkoły. Centrum Szkolenia Radioelektronicznego rozformowano w 2004. W latach 1948/55 na terenie szkoły mieściła się również Oficerska Szkoła Piechoty nr 2.
Kierunki kształcenia[edytuj | edytuj kod]
Szkoła kształciła oficerów dowódców pododdziałów wojsk radiotechnicznych na poziomie studiów inżynierskich w specjalności. Podchorążowie kończyli kurs samochodowy i uzyskiwali prawo jazdy kategorii "B"[2]. W szkole chorążych przygotowywano średni personel techniczny.
Struktura WOSR (1985)[edytuj | edytuj kod]
- Komenda i sztab
- Wydział Ogólny
- Wydział Techniczny
- Oddział Kształcenia
- Wydział Naukowy
- Biblioteka Naukowa
- Jednostki dydaktyczne
- Katedra Elektroniki
- Katedra Nauk Humanistycznych
- Katedra Taktyki Rodzajów Wojsk
- Katedra Zautomatyzowanych Systemów Dowodzenia
- Zakład Przedmiotów Ogólnokształcących
- Zakład Podstaw Radiolokacji
- Zakład Sprzętu
- Zakład Informatyki
- Zakład Dydaktyki Wojskowej
- Zakład Szkolenia Fizycznego
- Studium Języków Obcych
- Batalion szkolny
- Szkoła Chorążych Wojsk Radiotechnicznych
- Szkoła Podchorążych Rezerwy
- Pododdziały zabezpieczenia
Komendanci[edytuj | edytuj kod]
- płk dr Wacław Kazimierski (1954-1972)
- gen bryg. pil. dr Julian Paździor (1972-1981)
- gen. bryg. dr inż. Tadeusz Jemioło (1981-1985)
- płk dypl. Edward Redwanz (1985-1987)
- płk dr inż. Józef Piekarczyk (1987-1991)
- gen bryg. dr inż. Bronisław Peikert (1991-1997)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bolesław Jagielski: Droga do gwiazdek. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07386-4.
- Stachula Adolf, Smoliński Tadeusz, Wyższa Oficerska Szkoła Radiotechniczna. Zarys dziejów 1952-1982, Wyd WOSR, Jelenia Góra 1982
- Józef Urbanowicz [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
| Akademie wojskowe | |
|---|---|
| Szkoły oficerskie | |
| Wyższe szkoły oficerskie | |
| Szkoły chorążych | |
| Ośrodki szkolenia |
| Rodowód | |
|---|---|
| Instytucje centralne | |
| Formacje | |
| Struktura organizacyjna | |
| Działania wojsk |
|
| Stalinizm w wojsku | |
| Szkolnictwo wojskowe |
