Wyższa Szkoła Oficerska Służb Kwatermistrzowskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyższa Szkoła Oficerska Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka
Ilustracja
Odznaka absolwencka
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1971

Rozformowanie

1994

Patron

Marian Buczek

Dowódcy
Pierwszy

gen. bryg. Julian Kowalewicz

Ostatni

gen. bryg. Krzysztof Pajewski

Organizacja
Dyslokacja

Poznań

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Wyższa Szkoła Oficerska Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka (WSOSK) – była uczelnia Sił Zbrojnych PRL i SZ RP, funkcjonująca w latach 1971–1994 w Poznaniu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Utworzona Rozporządzeniem Rady Ministrów[1] z 29 września 1971 w Poznaniu na bazie Centrum Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka. Zadaniem szkoły było kształcenie kadr służb kwatermistrzowskich na poziomie licencjatu na kierunku ekonomicznym. Podchorążowie szkoły w praktyce realizowali program studiów Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, co umożliwiało im uzyskanie kwalifikacji mających zastosowanie nie tylko w wojsku ale i w gospodarce. Studia trwały 4 lata. W strukturze uczelni funkcjonowała szkoła oficerów rezerwy przemianowana w 1980 w szkołę podchorążych rezerwy oraz kursy doskonalenia oficerów. W 1994, po połączeniu z Wyższą Szkołą Oficerską Wojsk Pancernych, szkołę przekształcono w Wyższą Szkołę Oficerską im. Stefana Czarnieckiego. Po rozwiązaniu WSO utworzono Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych.

Tradycje[edytuj | edytuj kod]

Szkoła kontynuowała tradycje szkół służb kwatermistrzowskich:

  • Centrum Wyszkolenia Kwatermistrzowskiego – Warszawa, Poznań (1949–1956)
  • Ośrodek Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich – Poznań (1957–1968)
  • Centrum Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich – Poznań (1968–1971)

Kierunki kształcenia[edytuj | edytuj kod]

Szkoła kształciła na kierunku ekonomicznym w specjalnościach: finanse i rachunkowość, służba żywnościowa i mundurowa, zakwaterowanie i budownictwo oraz materiały pędne i smary. Podchorążowie kończyli kurs samochodowy i uzyskiwali prawo jazdy kategorii "B"[2]. Absolwenci uzyskiwali tytuł zawodowy ekonomisty dyplomowanego określonej specjalności.

Struktura organizacyjna (1972)[edytuj | edytuj kod]

  • Komenda
  • Oddział szkolenia
  • Wydział planowania
  • Wydział zaopatrzenia
  • Wydział wydawniczy
  • Wydział polityczny
  • Wydział naukowo-badawczy
  • Cykl ogólnokształcący
  • Cykl przedmiotów społeczno-politycznych
  • Cykl informatyki
  • Cykl służby żywnościowej
  • Cykl służby mundurowej
  • Cykl służby zakwaterowania i budownictwa
  • Cykl służby materiałów pędnych i smarów
  • Cykl służby finansowej
  • Zespół badań metodyki nauczania
  • Biblioteka naukowa
  • Kurs doskonalenia oficerów
  • Szkoła oficerów rezerwy
  • Pododdziały szkolne
  • Pododdziały zabezpieczenia

Komendanci szkoły[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 września 1971 r. w sprawie utworzenia Wyższej Szkoły Oficerskiej Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka (Dz.U. z 1971 r. nr 25, poz. 232)
  2. Bolesław Jagielski: Droga do gwiazdek. s. 174.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adamek Kazimierz, Wyższa Szkoła Oficerska Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka, Warszawa 1986
  • Bolesław Jagielski: Droga do gwiazdek. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07386-4.