Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej
Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie | |
Zespół pałacowo-parkowy Mostowskich, siedziba Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej | |
Data założenia |
8 grudnia 2000 |
---|---|
Typ | |
Patron |
Matka Boża Zwycięska |
Państwo | |
Adres |
ul. Mehoffera 2, 03-131 Warszawa |
Liczba studentów |
44 (11 października 2021)[1] |
Rektor |
ks. dr Tomasz Sztajerwald |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°19′10,0″N 20°56′20,7″E/52,319444 20,939083 | |
Strona internetowa |
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej pw. Matki Bożej Zwycięskiej (łac. Seminarium Varsaviense Pragense, ang. Higher Seminary of Our Lady Victorious Diocese of Warszawa-Praga) – uczelnia wyższa, afiliowana do Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, przygotowująca alumnów do posługi kapłańskiej w diecezji warszawsko-praskiej. Rektorem seminarium w latach 2013 - 2021 był ks. prof. dr hab. Krzysztof Warchałowski. Od 1 lipca 2021 roku, decyzją księdza biskupa Romualda Kamińskiego, funkcję rektora będzie sprawować ks. kan. dr Tomasz Sztajerwald, dotychczasowy prefekt seminarium[2].
Siedziba seminarium mieści się w zespole pałacowo-parkowym Mostowskich przy ul. Mehoffera 2.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pomysł stworzenia diecezjalnego seminarium duchownego zrodził się niedługo po powołaniu przez papieża Jana Pawła II w 1992 roku diecezji warszawsko-praskiej. Pierwszy biskup diecezji – ks. bp Kazimierz Romaniuk – wskazał jako miejsce budowy seminarium teren dawnego kompleksu pałacowo-parkowego Mostowskich na warszawskim Tarchominie. Obok XVIII-wiecznego dworu modrzewiowego i XIX-wiecznej oficyny pałacowej w 1999 roku rozpoczęła się budowa gmachu seminarium zaprojektowanego przez inż. Leszka Klajnerta. 4 kwietnia 1999 roku, w liturgiczne wspomnienie św. Floriana, męczennika – patrona katedry warszawsko-praskiej – ks. bp Kazimierz Romaniuk poświęcił plac pod budowę seminarium.
29 września Ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej, wraz z biskupami pomocniczymi tej diecezji oraz przedstawicielami władz samorządowych dokonał wmurowania kamienia węgielnego, pobłogosławionego przez papieża Jana Pawła II.
Dzięki wsparciu materialnemu duchownych i wiernych diecezji warszawsko-praskiej budowę budynku zakończono zgodnie z planowanym terminem. 8 grudnia 2000 roku podczas Mszy świętej celebrowanej przez Nuncjusza Apostolskiego w Polsce, ks. abpa Józefa Kowalczyka poświęcono nowo wybudowany budynek Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej. W tym dniu powstało również Towarzystwo Przyjaciół Seminarium, którego pierwszym przewodniczącym był ks. prał. Marcin Wójtowicz.
Jako patronkę uczelni wybrano Matkę Bożą Zwycięską – patronkę diecezji warszawsko-praskiej, której kult związany jest z wygraną walką pod Radzyminem w trakcie Bitwy Warszawskiej. Autorem witrażu, znajdującego się w kaplicy głównej seminarium, który przedstawia Matkę Bożą Zwycięską jest Andrzej Skalski. Od 2000 roku Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej przygotowuje kandydatów do święceń kapłańskich i posługi w kościele warszawsko-praskim. Przygotowanie zawiera elementy formacji intelektualnej, duchowej, ludzkiej. Wykłady dla alumnów odbywają się w cyklu sześcioletnim w gmachu seminarium. W budynku seminarium znajduje się biblioteka oraz aula przystosowana do zajęć sportowych oraz widowisk teatralnych.
Wychowawcy
[edytuj | edytuj kod]Rektor
[edytuj | edytuj kod]- ks. prał. dr Wacław Madej (2000–2004)
- ks. prał. dr Krzysztof Waligóra (2004–2005)
- ks. prał. dr Piotr Klimek (2005–2013)
- ks. prał. prof. Krzysztof Warchałowski (2013–2021)
- ks. kan. dr Tomasz Sztajerwald (od 2021)[2]
Wicerektor
[edytuj | edytuj kod]- ks. prał. dr Jan Gołąbek (2000-2004)
- ks. prał. dr Marek Solarczyk (2004-2009)
- ks. kan. Piotr Stępniewski (2009-2013 i 2017-2020)
- ks. dr Sławomir Kielczyk (2013-2021)
Prefekt
[edytuj | edytuj kod]- ks. Tomasz Wielebski (2000-2002)
- ks. Marek Kruszewski (2002-2004)
- ks. Piotr Stępniewski (2005-2009)
- ks. Jacek Grzybowski (2004-2013)
- ks. kan. dr Tomasz Sztajerwald (2009-2021)
- ks. Konrad Biskup (od 1.07.2021)
Ojcowie duchowni
[edytuj | edytuj kod]- ks. dr Paweł Sołowiej (2001-2005)
- ks. kan. Robert Pawlak (2000-2011)
- ks. kan. Grzegorz Zagórowski (od 2005)
- ks. Grzegorz Mądry (od 2014)
Dyrektor administracyjny
[edytuj | edytuj kod]- ks. Rober Kalisiak (2000-2008)
- ks. Grzegorz Walkiewicz (2008-2010)
- ks. Roman Kot (2010-2011)
- ks. Wojciech Stępień (2011-2017)
- ks. Sławomir Brajczewski (2017-2022)
- ks. Krzysztof Bodecki (od 2022)
Wychowawca roku propedeutycznego
[edytuj | edytuj kod]- ks. kan. Piotr Stępniewski (2020)
- ks. kan. dr Tomasz Sztajerwald (2020-2021)
- ks. Dariusz Rosłon (od 1.07.2021)
Działalność alumnów
[edytuj | edytuj kod]Obok pracy naukowej i formacji duchowej alumni seminarium angażują się w szereg działań duszpasterskich na terenie diecezji warszawsko-praskiej. Uczestniczą w wolontariacie m.in. na terenie Mazowieckiego Szpitala Bródnowskiego[3], Domu Opieki Społecznej przy ul. Mehoffera i Hospicjum Opatrzności Bożej w Wołominie. Klerycy współorganizują Pieszą Praską Pielgrzymkę Rodzin Totus Tuus na Jasną Górę[4]. Wspierają Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej podczas wakacyjnych wyjazdów kolonijnych. Seminarium organizuje także roczny Kurs Lektorski dla diecezji warszawsko-praskiej oraz Dni skupienia dla lektorów i ceremoniarzy[5], a także coroczne rekolekcje powołaniowe dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Każdego roku klerycy III roku organizują w grudniu przedstawienie teatralne. W 2012 roku seminarzyści zaprezentowali widzom adaptację świątecznego odcinka serialu Miodowe Lata emitowanego w Telewizji Polsat pt. Miodowe Święta. Przedstawienie reżyserował Artur Barciś[6], natomiast w roku 2018 stworzoną na podstawie filmu Zakazane piosenki sztukę pt. Czy zobaczę cię jutro?[7] w reżyserii Piotra Furmana.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Statystyka (zeszyt 4). W: Sławomir Wilewski: Posłani w pokoju Chrystusa. Tydzień modlitw o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego (8–12 maja 2022). Radom: Krajowe Centrum Powołaniowe • Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2022, s. 5. ISBN 978-83-67205-01-6.
- ↑ a b Nowe władze Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej, Diecezja Warszawsko-Praska, 1623 [dostęp 2021-06-10] (pol.).
- ↑ Duszpasterstwo Służby Zdrowia Diecezji Warszawsko-Praskiej [online], www.diecezja.waw.pl [dostęp 2017-11-20] (ang.).
- ↑ Wycieczki Praska i Przyjaciele [online], www.praska.org.pl [dostęp 2017-11-20] .
- ↑ Ceremoniarze i lektorzy – Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej [online], www.wsddwp.edu.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
- ↑ Miodowe Święta w Seminarium [online], www.idziemy.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
- ↑ Sztuka seminaryjna 2018 “Czy zobaczę cię jutro?” [online], Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej [dostęp 2019-10-04] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bp Kazimierz Romaniuk, Pierwsze Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, Warszawa 2001;