Wybory parlamentarne na Litwie w 1920 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wybory parlamentarne na Litwie w 1920 roku odbyły się w dniach 14–15 kwietnia 1920, wybrano w nich Sejm Ustawodawczy Republiki Litewskiej, który miał za zadanie uchwalić konstytucję młodej republiki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wybory zostały ogłoszone w styczniu 1920, odbyły się na mocy uchwalonej 20 listopada 1919 przez Tarybę ordynacji wyborczej. Swoje listy wystawiło ponad trzydzieści partii i ugrupowań. Kampania wyborcza odbywała się pod rygorami stanu wojennego na terenach nad którymi kontrolę sprawowało państwo litewskie.

Głównymi tematami kampanii wyborczej były reforma rolna oraz odzyskanie Wilna i Wileńszczyzny.

Zwycięstwo w wyborach do liczącego 112 posłów Sejmu Ustawodawczego (Steigiamasis Seimas) odniosła chrześcijańska demokracja zdobywając wraz z sojusznikami z Federacji Pracy i Związku Rolników 59 mandatów. Inne ugrupowania uzyskały znacznie gorsze wyniki bez szans na udział we władzy w państwie. Do Sejmu nie dostała się związana z prezydentem Smetoną Partia Postępu Narodowego.

Wraz z wyłonieniem Sejmu Ustawodawczego likwidacji uległa Taryba. Parlament rozpoczął obrady 15 maja 1920, otworzyła je najstarsza wiekiem posłanka Gabrielė Petkevičaitė-Bitė. Na marszałka Sejmu wybrano Aleksandrasa Stulginskisa, członka Związku Rolników. 12 czerwca Sejm uchwalił tymczasową konstytucję państwa, a tydzień później powołał gabinet z Kazysem Griniusem jako premierem.

Podział mandatów w Sejmie[edytuj | edytuj kod]

partia mandaty
Blok Chrześcijańsko-Demokratyczny 59
Litewski Związek Chłopski 20
Litewska Partia Socjaldemokratyczna 13
Litewska Partia Socjalistów Ludowców Demokratów 9
Żydzi 6
Polacy 3
Niemcy 1
niezależni 1
Razem 112

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]