Wychodek

Wychodek (także: wygódka, sławojka, kloaka) – ogólna nazwa pomieszczenia sanitarnego (o różnej budowie i wymiarach) przeznaczonego dla ludzi do usuwania kału (defekacja) i wydalania moczu.

Zwykle jest to budowla umieszczona w pewnej odległości i poza obrębem pomieszczeń mieszkalnych. Typowy wychodek ma kształt prostopadłościanu postawionego na krótszym boku i ma ścięty daszek (zwykle z przodu jest on wyższy a z tyłu niższy). Drzwi wejściowe usytuowane są zwykle od strony frontowej.

Część budowli tego typu może być także "przyklejona" jednym z boków do innych obiektów budowlanych (zwłaszcza do obór lub stajni) lub stanowić jedno z pomieszczeń tych obiektów. Jest to typowe zwłaszcza w sytuacji, gdy obszar posiadanego placu nie pozwala na inne usytuowanie wychodka.

Ten rodzaj ubikacji spotykany jest w Polsce w uboższych wsiach i niekiedy nawet w małych miastach, niedysponujących kanalizacją sanitarną ani ogólnospławną, jak również wszędzie tam, gdzie instalowanie rozwiązań bardziej technologicznie zaawansowanych nie ma ekonomicznego uzasadnienia.

Geneza nazwy i zwroty zawierające ten wyraz[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pochodzi od wyjść (za potrzebą)^[1]. Wychodek jest to pomieszczenie do którego należy wyjść, aby z niego skorzystać. Domyślnie położone więc poza obrębem domu (np. sławojka) lub lokalu mieszkalnego (np. nieskanalizowana ubikacja znajdująca się na klatce schodowej). Wychodek zwykle kojarzy się z nieskanalizowanym typem ubikacji.

W mowie potocznej termin wychodek może także oznaczać jakąkolwiek ubikację lub ustronne miejsce zwykle o nie najwyższym standardzie sanitarnym.

Zwrot zachowanie (język, rozmowa_, rozumowanie) na poziomie wychodka oznacza nietaktowne zachowanie, użycie wulgarnego języka lub zastosowanie prostackiego rozumowania.