Wydział Chemii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wydział Chemii
Faculty of Chemistry
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej
Ilustracja
Data założenia

1970 (Instytut)
1989 (Wydział)

Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Adres

Mała Chemia:
20-031 Lublin
Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 2
Collegium Chemicum:
20-031 Lublin
Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3
Chemia Organiczna:
20-614 Lublin
Ul. Gliniana 33

Dziekan

prof. dr hab. Anna Deryło-Marczewska

Położenie na mapie Lublina
Mapa konturowa Lublina, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wydział Chemii”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wydział Chemii”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wydział Chemii”
Ziemia51°14′44,77″N 22°32′27,38″E/51,245770 22,540940
Strona internetowa
Budynek Wydziału, na pierwszym planie pomnik Marii Curie-Skłodowskiej

Wydział Chemii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (WCh UMCS) – jeden z trzynastu wydziałów Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Wydział ten istnieje od 1 lutego 1989 r., kiedy to został wyodrębniony z dawnego Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii.

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

W dziedzinie badań naukowych posiada kategorię A przyznaną przez Komitet Badań Naukowych. Od lat specjalizuje się w następujących dziedzinach: fizykochemii granic międzyfazowych, chromatograficznych metodach rozdziału, preparatyce i modyfikacji sorbentów, w tym specyficznych sorbentów bioselektywnych i katalizatorów, modelowaniu procesów fizykochemicznych z wykorzystaniem technik symulacji komputerowej, teoretycznych badaniach adsorpcji na powierzchniach niejednorodnych energetycznie, chemii polimerów, chemii związków fosforoorganicznych, chemii pierwiastków ziem rzadkich, chemicznych i radiochemicznych aspektach ochrony środowiska, kinetyce i mechanizmie reakcji elektrodowych, chemii koloidów, katalizie heterogenicznej, technologiach produkcji światłowodów, dydaktyce chemii, analizie chemicznej preparatów biologicznych.

Pracownicy Wydziału Chemii w liczbie ok. 220 osób w 2004 roku uczestniczyli w 91 konferencjach krajowych i zagranicznych.

Wydział Chemii ściśle współpracuje z 50 ośrodkami krajowymi i 48 ośrodkami zagranicznymi, a w szczególności:

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wraz z utworzeniem Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 23 października 1944 roku rozpoczęła swoją pracę sekcja chemiczna, która wchodziła w skład Wydziału Przyrodniczego. Sekcję chemiczną tworzyły wówczas cztery Katedry: Chemii Nieorganicznej, Chemii Fizycznej, Chemii Organicznej i Mineralogii i Petrografii.

Nazwę Wydziału Przyrodniczego zmieniono 3 grudnia 1946 roku na Matematyczno-Przyrodniczy.

Kolejna zmiana nazwy nastąpiła 1 stycznia 1952 roku – Wydział Matematyczno-Przyrodniczy podzielił się na dwa Wydziały: Biologii i Nauk o Ziemi oraz Matematyki, Fizyki i Chemii.

W roku 1970, w wyniku zarządzenia Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego z 16 czerwca 1970 r., sekcję chemiczną przekształcono w Instytut Chemii, pozostający w składzie Wydziału Mat-Fiz-Chem. Pierwszym dyrektorem został prof. dr hab. Jarosław Ościk.

Intensywny rozwój Instytutu spowodował, że Jego Rada wystąpiła z wnioskiem o wyodrębnienie Wydziału Chemii z Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii. Wydział powołany został przez Ministra Edukacji Narodowej rozporządzeniem z dnia 11 listopada 1988 r. Zarządzenie weszło w życie 1 lutego 1989 roku i od tego dnia Wydział Chemii rozpoczął samodzielny byt w strukturze Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Pierwszym dziekanem został wybrany prof. dr hab. Kazimierz Sykut.

Pierwszymi kierownikami i organizatorami pracowni studenckich i laboratoriów badawczych byli:

  • prof. Władysław Wiśniewski (1944–47), prof. Włodzimierz Hubicki (od r. 1947) – Katedra Chemii Nieorganicznej,
  • prof. Andrzej Waksmundzki (od r. 1944) – Katedra Chemii Fizycznej,
  • prof. Marian Godlewicz (od r. 1944), prof. Wojciech Dymek (1951-55), prof. Marian Janczewski (od r. 1955) – Katedra Chemii Organicznej,
  • prof. Maria Turnau-Morawska (1944–51) – Katedra Mineralogii i Petrografii,
    • doc. Tadeusz Penkala (od r. 1957) – Katedra Mineralogii i Krystalografii,
  • prof. Karol Akerman (od r. 1963) – Katedra Technologii Chemicznej.

Pierwsze laboratoria były organizowane od podstaw i mieściły się w pomieszczeniach adaptowanych w różnych budynkach mieszkalnych oraz w Gimnazjum im. S. Staszica przy al. Racławickich. Dopiero po dziesięciu latach (w roku 1953 i 1954) pracownie chemiczne otrzymały własne lokale. Było to możliwe po wybudowaniu dwóch gmachów przeznaczonych dla sekcji chemicznej i fizycznej, czyli budynku Małej Chemii (pl. M. Curie-Skłodowskiej 2) oraz budynku Fizyki (obecny adres pl. M. Curie-Skłodowskiej 1).

W latach 70. XX w. zostały przekazane do użytku dwa kolejne budynki: Duża Chemia (1972 r.) przy pl. M. Curie-Skłodowskiej 3 oraz pawilon Zakładu Chemii Organicznej (1975 r.) przy ul. Glinianej 33. Dobre warunki lokalowe pozwoliły na rozwój laboratoriów badawczych i studenckich oraz zwiększenie liczby pracowników naukowych.

Kierunki studiów[edytuj | edytuj kod]

Dostępne kierunki[1]:

  • Chemia, specjalność: analityka chemiczna (studia I i II stopnia)
  • Chemia, specjalność: chemia kryminalistyczna (studia I i II stopnia)
  • Chemia, specjalność: chemia materiałowa (studia II stopnia)
  • Chemia, specjalność: chemia środków bioaktywnych i kosmetyków (studia I i II stopnia)
  • Chemia, specjalność: chemia podstawowa i stosowana (studia II stopnia)
  • Chemistry (studia II stopnia)
  • Inżynieria światłowodowa (studia I stopnia)

Poczet dyrektorów[edytuj | edytuj kod]

  1. prof. dr hab. Jarosław Ościk (1970–1981)
  2. prof. dr hab. Kazimierz Sykut (1981–1987)
  3. prof. dr hab. Wawrzyniec Podkościelny (1987–1989)

Poczet dziekanów[edytuj | edytuj kod]

  1. prof. dr hab. Kazimierz Sykut (1989–1990)
  2. dr hab. Andrzej Dąbrowski (1990–1996)
  3. prof. dr hab. Tadeusz Borowiecki (1996–2002)
  4. prof. dr hab. Andrzej Dąbrowski (2002–2008)
  5. prof. dr hab. Władysław Janusz (2008–2016)
  6. prof. dr hab. Anna Deryło-Marczewska (od 2016)

Władze Wydziału[edytuj | edytuj kod]

W kadencji 2020–2024[2]:

Stanowisko Imię i nazwisko
Dziekan prof. dr hab. Anna Deryło-Marczewska
Prodziekan dr hab. Beata Cristóvão

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Instytut Nauk Chemicznych[edytuj | edytuj kod]

Dyrektor: prof. dr hab. Małgorzata Grabarczyk[2]
  • Katedra Chemii Analitycznej
  • Katedra Chemii Fizycznej
  • Katedra Chemii Nieorganicznej
  • Katedra Chemii Ogólnej, Koordynacyjnej i Krystalografii
  • Katedra Chemii Organicznej i Krystalochemii
  • Katedra Chemii Polimerów
  • Katedra Chemii Teoretycznej
  • Katedra Chromatografii
  • Katedra Radiochemii i Chemii Środowiskowej
  • Katedra Technologii Chemicznej
  • Katedra Zjawisk Międzyfazowych
  • Pracownia Technologii Światłowodów
  • Laboratorium Analityczne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. WCh UMCS – Kierunki. [dostęp 2023-08-07].
  2. a b WCh UMCS – Władze. [dostęp 2023-08-07].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]