Wygnańce
50°57′25″N 23°35′59″E/50,956944 23,599722| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
82 |
| Kod pocztowy |
22-122[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LCH |
| SIMC |
0105207[5] |
Położenie na mapie gminy Leśniowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu chełmskiego  | |
| 50°57′25″N 23°35′59″E/50,956944 23,599722[1]
| |
Wygnańce – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Leśniowice[5][6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0105213 | Cztery Słupy | część wsi |
| 0105220 | Niwy | część wsi |
| 0105236 | Poddębie | część wsi |
| 1026148 | Podgarbie | część wsi |
| 1026177 | Stara Wieś | część wsi |
Wignanicze były wsią starostwa chełmskiego w 1570 roku[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Leśniowice[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 63 mieszkańców[9] i była dwudziestą co do wielkości miejscowością gminy Leśniowice.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś datowana na 1468 rok. Należała wówczas do Parafii Rzymskokatolickiej w Kumowie. W 1505 r. wymieniona jako Vyhnaycze. W 1564 r. występuje jako Wygnanice, a w roku 1650 - Vygnance, w 1884 r. napisano Wygnaniec[10]. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1895, Wygnańce wieś z folwarkiem w powiecie chełmskim, gminie i parafii łacińskiej w Wojsławicach parafii greckokatolickiej w Turowcu, wieś posiadała młyn wodny i smolarnię, a także znaczną pasiekę w niej 200 uli ramowych. Była też we wsi szkoła początkowa[11]. W r. 1827 spisano 18 domów zamieszkałych przez 84 mieszkańców. Dobra Wygnaniec zostały od r. 1854 wydzielone z dóbr Wojsławice. Rozległość dominalna wynosiła w roku 1880 3103 mórg na co składały się grunta orne i ogrody 831 mórg, łąki 179 mórg lasu mórg 2040. Nieużytki stanowiły 53 morgi. Budynków w dobrach było: murowanych 6, drewnianych 34. Płodozmian w uprawach 9. i 13. polowy. Las według opisu urządzony w dobrach pokłady torfu i wapna[11]. Wieś Wygnaniec wchodziła w skład dóbr Leszczany, mając wówczas 30 osad z 530 morgami gruntu[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 152509
- ↑ Wieś Wygnańce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-26], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-01-26].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1558 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Жерела до історії України-Руси. Том 07. Описи королівщин в землях руських XVI віку. Том 4. Люстрація 1570 р., Lwów 1903, s. 18.
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Leśniowice. Urząd Gminy Leśniowice. [dostęp 2020-02-15].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Czopek ↓, s. 202.
- ↑ a b c Wygnańce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 83.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Czopek: Nazwy miejscowe dawnej Ziemi Chełmskiej i Bełskiej, (W granicach dzisiejszego państwa polskiego). Wyd. Ossolineum 1988. Wrocław..
- Siedziba gminy wiejskiej: Leśniowice
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Osada leśna | |
| Integralne cz. miejscowości |
|
