Wysoczyzna Damnicka
Wysoczyzna Damnicka na tle powiatów na których się znajduje. | |
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion |
Wysoczyzna Damnicka |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Wysoczyzna Damnicka (313.44) – mezoregion fizycznogeograficzny w obrębie Pobrzeża Koszalińskiego. Od zachodu oddzielony doliną rzeki Słupia od Równiny Sławieńskiej, od wschodu – doliną Łeby (Pradolina Łeby Redy) od Wysoczyzny Żarnowieckiej, od północy ograniczony Wybrzeżem Słowińskim, na południu przechodzi w Wysoczyznę Polanowską.
Ukształtowanie terenu faliste, średnia wysokość 70 m n.p.m. Środkiem Damnickiej Wysoczyzny przepływa rzeka Łupawa.
Największe miejscowości : Słupsk, Damnica i Potęgowo.
Granice
[edytuj | edytuj kod]Mezoregion Wysoczyzna Damnicka graniczy od zachodu z Równiną Sławieńską, od wschodu z Pradoliną Redy-Łeby) od północy Wybrzeżem Słowińskim, a od południa z Wysoczyznę Polanowską[1].
Granica mezoregionu są bardzo widoczne w terenie gdyż obszar ten leży wyżej niż otaczające go mezoregiony a na granicach znajdują się strome zbocza[1].
Mezoregion leży na terenie 3 powiatów: słupski, Słupsk i lęborski jednakże na terenie powiatu lęborskiego znajduje się niewielki fragment mezoregionu. Główna część mezoregionu leży w powiecie słupskim.
Sieć wodna
[edytuj | edytuj kod]Największą rzeką przepływającą przez mezoregion jest Łupawa, która płynie z południa na północ przez środek mezoregionu i wpada do jeziora Gardno na Wybrzeżu Słowińskim[1].
Ludność, gospodarka, komunikacja
[edytuj | edytuj kod]Ludność
[edytuj | edytuj kod]Na terenie mezoregionu leży tylko jedno miasto – Słupsk (wschodnia część). Jednakże wschodnia część Słupska jest znacznie słabiej zabudowana niż jego zachodnie dzielnice.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jerzy Kondracki: Geografia Regionalna Polski. Warszawa: PWN, 2002, s. 58. ISBN 83-01-13897-1.