Wysoka orbita okołoziemska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diagram z niską, średnią oraz wysoką orbitą okołoziemską, z zachowaniem skali.

Wysoka orbita okołoziemska to orbita okołoziemska o wysokości nad powierzchnią Ziemi powyżej orbity geostacjonarnej (35,786 km)[1]. Okres orbitalny na takiej orbicie trwa powyżej 24 godzin, więc satelity na tej orbicie doświadczają retrogradacji.

Przykłady satelitów na wysokiej orbicie okołoziemskiej[edytuj | edytuj kod]

Nazwa NSSDC id. Data wyniesienia Perygeum Apogeum Okres Inklinacja
Vela 1A[2][3] 1963-039A 1963-10-17 101,925 km 116,528 km 6,519 min 37.8°
IBEX 2008-051A 2008-10-19 61,941 km 290,906 km 12,963 min 16.9°
TESS[4][5] 2018-038A 2018-04-18 108,000 km 375,000 km 19,728 min 37.00°

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Definitions of geocentric orbits from the Goddard Space Flight Center [online] [zarchiwizowane z adresu 2010-05-27].
  2. ↑ Vela at Encyclopedia Astronautica.
  3. ↑ Trajectory Details for Vela 1A from the National Space Science Data Center.
  4. ↑ https://tess.mit.edu/.
  5. ↑ https://heasarc.gsfc.nasa.gov/docs/tess/.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wysoka_orbita_okołoziemska&oldid=67839256”