Wysokie Berdo
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
968 m n.p.m. |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich | |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich | |
49°11′58″N 22°28′23″E/49,199444 22,473056 |
Wysokie Berdo (Hruń; 968 m n.p.m.) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich.
Jest niewybitną kulminacją grzbietu odbiegającego ze Smereka na północ, idącego dalej w kierunku Krysowej (840 m n.p.m.). Odgałęziają się od niego na szczycie dwie boczne odnogi: na północny wschód prowadzi grzbiet Stołów (968 m n.p.m.), zaś ku zachodowi odchodzi dosyć krótki i wyrównany grzbiet Wierchu Łacynowego (929 m n.p.m.), opadający następnie do doliny Wetliny. W górnej części stoku wschodniego znajduje się źródło potoku Hulskiego; z zachodniego zbocza spływa potok Kobylski, natomiast z północnego – Tworylczyk. Okolice Wysokiego Berda są z wyjątkiem kilku niewielkich stokowych polan porośnięte lasem. Szczyt leży na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego, którego granica przebiega grzbietem na północ od szczytu, a następnie skręca na ramię Łacynowego Wierchu.
Pieszy szlak turystyczny
[edytuj | edytuj kod]- czarny Jaworzec – Krysowa – Wysokie Berdo – Przełęcz Orłowicza
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
- Wojciech Krukar: Mapa Bieszczadów wyd. Ruthenus. [dostęp 2008-11-06].