Wysokie proste ustawienie główki płodu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wysokie proste ustawienie główki płodu – sytuacja położnicza, w której główka płodu wstawia się lub wstawiła się szwem strzałkowym w wymiarze prostym płaszczyzny wchodu miednicy. Jest to nieprawidłowe ustawienie płodu związane z patologicznym mechanizmem porodowym. Występuje częściej przy nieprawidłowej budowie miednicy i przy niewspółmierności płodowo-miednicowej. Postępowanie zależy od odpowiednio wczesnego rozpoznania i oceny postępu porodu; podejmuje się próbę porodu drogami naturalnymi lub rozwiązuje się ciążę przez cięcie cesarskie[1].

Epidemiologia[edytuj | edytuj kod]

Wysokie proste ustawienie główki spotykane jest w 0,5–1% porodów[2].

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Na ogół możliwy jest poród drogami natury. W przypadku niestosunku porodowego może jednak dojść do dodatkowych powikłań związanych z przedłużonym porodem, z pęknięciem macicy włącznie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Położnictwo i ginekologia, Grzegorz H Bręborowicz (red.), Beata Banaszewska, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, s. 376-378, ISBN 83-200-3082-X, OCLC 749793069.
  2. a b Michał Troszyński: Położnictwo - ćwiczenia : podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 154-158. ISBN 83-200-2757-8.