Wywłócznik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wywłócznik
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju
wywłócznik kłosowy
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Saxifraganae

Rząd

skalnicowce

Rodzina

wodnikowate

Rodzaj

wywłócznik

Nazwa systematyczna
Myriophyllum L.
Sp. Pl. 992. 1753
Typ nomenklatoryczny

Myriophyllum spicatum L.[3]

Synonimy
  • Burshia Raf.
  • Enydria Vell.
  • Meziella Schindl.
  • Pelonastes Hook.f.
  • Pentapteris Haller
  • Pentapterophyllon Hill
  • Potamogeton Walter
  • Sphondylastrum Rchb.
  • Vinkia Meijden[4]
Myriophyllum aquaticum
Kwitnący wywłócznik okółkowy

Wywłócznik (Myriophyllum L.) – rodzaj roślin z rodziny wodnikowatych. Obejmuje około 70 gatunków[4] występujących w wodach stojących i na bagnach całej kuli ziemskiej[5], przy czym największe zróżnicowanie osiągają w Australii[6]. W Polsce występują trzy gatunki: wywłócznik kłosowy (M. spicatum), okółkowy (M. verticillatum) i skrętoległy (M. alterniflorum)[7].

Niektóre gatunki, zwłaszcza wywłócznik brazylijski M. aquaticum, uprawiane są w akwariach[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Byliny wodne, całkowicie zanurzone w wodzie, ukorzeniające się na dnie[5][6]. Pędy miękkie, wiotkie, pojedyncze lub rozgałęzione[6].
Liście
Podwodne, przeważnie w okółkach po 3 i 4, rzadko skrętoległe, pierzasto podzielone na nitkowate odcinki, w ogólnym zarysie jajowate lub owalne. Liście wynurzone mniejsze, czasem niepodzielone[6].
Kwiaty
Drobne, zebrane po 4 w okółkach w nadwodnych, szczytowych kłosach lub w kątach najwyższych liści. W kwiatostanie dolne kwiaty są żeńskie, górne męskie, czasem w środkowej części obecne są kwiaty obupłciowe. Kwiaty męskie mają kielich głęboko rozcięty na 2–4 działki. Płatków jest tyle ile działek, często barwy różowej. Pręcików jest od 2 do 8. Kwiaty żeńskie mają rurkę kielicha zrośniętą z zarodnią. Działki kielicha są 4, bardzo drobne, podobnie małe są łódeczkowate płatki, których u niektórych gatunków brak lub szybko opadają. Zalążnia zwieńczona jest 4 znamionami (brak szyjki słupka)[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Rodzaj z rodziny wodnikowatych Haloragaceae tworzącej grupę siostrzaną dla rodziny Penthoraceae, wraz z którą wchodzą w skład rzędu skalnicowców[2].

Pozycja w systemie Reveala (1993–1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa różowe (Rosidae Takht.), nadrząd Podostemanae R. Dahlgren ex Reveal, rząd wodnikowce (Haloragales Bromhead), podrząd Haloragineae Engl., rodzina wodnikowate (Haloragaceae R. Br. in Flinders), podrodzina wywłócznikowate (Myriophylloideae Coss. & Germ.), plemię Myriophylleae Rchb., rodzaj wywłócznik (Myriophyllum L.)[9].

Wykaz gatunków[4]

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Niektóre gatunki są uprawiane w akwariach lub oczkach wodnych. Są łatwe w uprawie i dobrze rozrastają się, jeśli tylko mają możliwość ukorzenienia się[5]. Najlepiej rosną w pełnym słońcu. Rozmnaża się je łatwo przez ukorzenianie oderwanych fragmentów pędu.

Rośliny z tego rodzaju stosowane są w roślinnych oczyszczalniach ścieków, do karmienia zwierząt, polerowania drewna oraz w ziołolecznictwie, jako zioła o działaniu przeciwgorączkowym i przeciwbiegunkowym[6].

Wywłócznik kłosowy wykorzystywany był w Ameryce Północnej przez rdzenną ludność jako pożywienie głodowe[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-07] (ang.).
  3. Myriophyllum spicatum. [w:] Index Nominum Genericorum [on-line]. [dostęp 2009-02-09].
  4. a b c Myriophyllum Ponted. ex L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-11-18].
  5. a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  6. a b c d e f Myriophyllum Linnaeus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2014-04-23].
  7. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 119, ISBN 978-83-62975-45-7.
  8. a b David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 610, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  9. Crescent Bloom: Systematyka rodzaju Myriophyllum. The Compleat Botanica. [dostęp 2009-02-06]. (ang.).