Wyżnia Kapałkowa Ławka
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′06,5″N 20°10′58,9″E/49,201806 20,183028
| |
Wyżnia Kapałkowa Ławka (słow. Vyšná Goralská štrbina, niem. Obere Dürrentalscharte, węg. Felső Szárazvölgyi csorba) – wąska przełęcz znajdująca się w górnej części Kapałkowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Na południowym wschodzie graniczy z Lodowym Zwornikiem, położonym w grani głównej Tatr, natomiast na północny zachód od niego znajduje się Kapałkowy Kopiniak. Przełęcz położona jest w pobliżu Kapałkowego Kopiniaka i jest pierwszym siodłem od góry grani[1].
Południowo-zachodnie stoki opadają z Wyżniej Kapałkowej Ławki i sąsiednich obiektów do Doliny Suchej Jaworowej, północno-wschodnie – do Doliny Śnieżnej[2]. Do obu tych dolin opadają z przełęczy głębokie żleby, północny kończy się w obrębie Złotej Strągi – najwyższego piętra Doliny Śnieżnej. Na przełęcz nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników prowadzą z Ramienia Lodowego i żlebem z Doliny Suchej Jaworowej[1].
Dawniej przełęcz nazywana była Wyżnią Kapałkową Szczerbiną[1].
Pierwsze wejścia turystyczne:
- letnie – Gyula Komarnicki i Roman Komarnicki, 30 lipca 1909 r., przy przejściu granią,
- zimowe – Stefan Bernadzikiewicz, Stanisław Luxemburg i Wawrzyniec Żuławski, 24 kwietnia 1935 r.
Już wcześniej na Wyżnią Kapałkową Ławkę wchodzili myśliwi z Jurgowa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 10–12.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.