Wzór barometryczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wzór barometryczny – wzór określający zależność między wysokością w polu grawitacyjnym liczoną od poziomu odniesienia, a ciśnieniem atmosferycznym

Zależność ciśnienia od wysokości w atmosferze ziemskiej w przybliżeniu stałej temperatury

Przy założeniu, że temperatura w atmosferze jest stała, wzór przyjmuje postać[1]:

gdzie:

ciśnienie atmosferyczne na poziomie odniesienia,
masa molowa powietrza (0,0289644 kg/mol),
przyspieszenie ziemskie,
stała gazowa,
temperatura powietrza w K.

Poziomem odniesienia zwykle jest poziom morza lub poziom lotniska (dotyczy ustawiania wysokościomierzy w samolotach).

Poniższa tabela podaje orientacyjne ciśnienie atmosferyczne w funkcji wysokości nad poziomem morza.

Wysokość
[m]
Ciśnienie
[hPa]
Przykład
0 1013,25 Gdańsk
500 954,61 Rabka-Zdrój
1000 898,76 Kuźnice (Zakopane)
1500 845,58 Pilsko, schronisko „Murowaniec”
2000 794,98 Kasprowy Wierch
2500 746,86 Rysy
3000 701,12 Zugspitze
3500 657,68 Lhasa
4000 616,45 Piz Bernina
4500 577,33 Matterhorn
5000 540,25 Ararat
6000 471,87 Kilimandżaro
7000 410,66 Aconcagua
8000 356,06 Sziszapangma
9000 307,48 Mount Everest
10000 264,42 samoloty (FL 330)
11000 226,37 samoloty (FL 360)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gerhard Gerlich: On The Barometric Formulas. Institut fur Mathematische Physik Technische Universitat Carolo-Wilhelmina zu Braunschweig, 2010. [dostęp 2018-07-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]