Wzorowy Kadet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odznaka wz. 2002
Odznaka wz. 2010

Wzorowy Kadet – tytuł i odznaka przyznawana żołnierzowi Wojska Polskiego za osiągnięcia w nauce.

Zasady i warunki nadawania[edytuj | edytuj kod]

W latach 2010-2022 roku tytuł honorowy nadawany żołnierzowi służby kandydackiej oraz żołnierzowi służby przygotowawczej Wojska Polskiego[1]. Rozporządzenie z 2022 r. nie przewiduje już tego tytułu honorowego[2].

Tytuł nadawano za ukończenie podlegającego ocenie etapu nauki w szkole podoficerskiej z ocena średnią nie niższą niż 4,51 i bardzo dobre wykonywanie zadań służbowych[3]. Do udzielenia wyróżnienia upoważniony był komendant szkoły podoficerskiej[4].

W latach 1999–2010 odznaka nadawana była w szczególności za ukończenie pierwszego roku nauki w szkole chorążych z oceną średnią nie niższą niż 4,51 i bardzo dobre wykonywanie zadań służbowych[5][6]. Jej wzór znacznie różnił się od ustalonego w 2010 roku[7][8].

Do wyrażania żołnierzowi uznania tytułem honorowym Wzorowy Kadet upoważniony był w latach 1999–2010 komendant centrum szkolenia[9][10].

Od wprowadzenia tytułu i odznaki Wzorowego Kadeta w 1982 roku do wejścia w życie nowych uregulowań prawnych tytuł i odznakę Wzorowego Kadeta nadawano uczniom szkół chorążych – kadetom spełniającym określone wymagania[11]:

  • w trzyletnich szkołach:
    • na odznakę brązową
      • uzyskanie po pierwszym roku nauki średniej oceny nie niższej niż 4,25
      • średniej 4,00 z przedmiotów ogólnokształcących — bez oceny niedostatecznej
      • posiadanie brązowej Wojskowej Odznaki Sprawności Fizycznej
    • na odznakę srebrną
      • uzyskanie po drugim roku nauki średniej oceny nie niższej niż 4,35
      • średniej oceny 4,10 z przedmiotów ogólnokształcących
      • posiadanie srebrnej Wojskowej Odznaki Sprawności Fizycznej
    • na odznakę złotą (co najmniej po 6 miesiącach od nadania odznaki srebrnej)
      • uzyskanie średniej oceny ze wszystkich przedmiotów 4,45
      • posiadanie III klasy kwalifikacyjnej
      • złotej Wojskowej Odznaki Sprawności Fizycznej
  • w dwuletnich szkołach:
    • na odznakę brązową
      • uzyskanie po co najmniej 9 miesiącach szkolenia średniej oceny nie niższej niż 4,25
      • posiadanie brązowej Wojskowej Odznaki Sprawności Fizycznej
    • na odznakę srebrną (co najmniej po 6 miesiącach od nadania brązowej odznaki)
      • uzyskanie średniej oceny nie niższej niż 4,35
      • posiadanie srebrnej Wojskowej Odznaki Sprawności Fizycznej
    • na odznakę złotą (co najmniej po 5 miesiącach od nadania odznaki srebrnej)
      • uzyskanie średniej oceny nie niższej niż 4,51
      • posiadanie III klasy kwalifikacyjnej
      • posiadanie złotej Wojskowej Odznaki Sprawności Fizycznej
  • w rocznych szkołach chorążych
    • stosowano kryteria takie, jak w dwuletnich, z tym że odznakę brązową nadawano po 5 miesiącach szkolenia, srebrną – po 4 miesiącach od nadania brązowej, a odznaki złotej nie nadawano.

Opis odznaki[edytuj | edytuj kod]

Wzór 2010
Odznakę stanowią nałożone na siebie dwie okrągłe tarcze, zewnętrzna o większej średnicy, a wewnętrzna – mniejszej. Na awersie wypukły napis: od góry WZOROWY, od dołu KADET. Między wyrazami dwie gałązki laurowe. Pierścień w kolorze oksydowanego srebra. Obramowanie, litery i przerywniki polerowane na jasno. Na tarczy wewnętrznej symbol kadetów II RP – wypukłe półsłońce kadeckie z historycznym orłem państwowym.

Na rewersie wykonany wgłębnie kolejny numer odznaki, łamany przez dwie ostatnie cyfry roku jej wykonania oraz nazwa firmy lub jej znak.

Odznaka metalowa. Wymiary: średnica odznaki 30 mm, średnica tarczy wewnętrznej 20 mm. Podkładka z tkaniny w kolorze karmazynowym o średnicy 34 mm[12].

Wzór 1999
W rozporządzeniu z 1999 roku nie określano wzoru odznaki w sposób opisowy, poprzestając na zamieszczeniu jej wzoru. Identyczny wzór przeniesiono do przepisów z 2002 roku, wówczas jednak w przepisach zamieszczono także opis słowny. Odznakę stanowił wówczas owalny wieniec laurowy, otwarty w górnej części, o wymiarach 45 x 45 mm. Odznaka była wykonana z metalu. Na wieńcu o barwie brązu były umieszczone srebrzony i oksydowany orzeł z głowicy sztandaru jednostki wojskowej, oraz na biało emaliowana puszka z wstęgami emaliowanymi w barwach Rzeczypospolitej Polskiej. Na puszce był umieszczony złocony monogram "WK"[8].

Wzór 1982
Nieregularna, sześciokątna tarcza, emaliowana w kolorach biało-czerwonym. Pośrodku głowa żołnierza w hełmie i napis: WZOROWY KADET. Trzystopniowa: złota, srebrna i brązowa. Projektował Stanisław Tołodziecki, a wykonywała Mennica Państwowa[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. § 2 ust. 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 czerwca 2010 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, byłych żołnierzy oraz pododdziałów i instytucji wojskowych (Dz.U. z 2010 r. nr 124, poz. 841)
  2. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 października 2022 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy oraz pododdziałów, oddziałów i instytucji wojskowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2439).
  3. § 10 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 czerwca 2010 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, byłych żołnierzy oraz pododdziałów i instytucji wojskowych (Dz.U. z 2010 r. nr 124, poz. 841)
  4. § 11 pkt 3 lit. b rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 czerwca 2010 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, byłych żołnierzy oraz pododdziałów i instytucji wojskowych (Dz.U. z 2010 r. nr 124, poz. 841)
  5. § 26 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, pododdziałów i oddziałów wojskowych (Dz.U. z 1999 r. nr 84, poz. 838)
  6. § 24 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 czerwca 2010 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy (Dz.U. z 2002 r. nr 162, poz. 1341)
  7. Załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, pododdziałów i oddziałów wojskowych (Dz.U. z 1999 r. nr 84, poz. 838)
  8. a b § 7 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 września 2002 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy (Dz.U. z 2002 r. nr 162, poz. 1341)
  9. § 12 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, pododdziałów i oddziałów wojskowych (Dz.U. z 1999 r. nr 84, poz. 838)
  10. § 12 ust. 3 pkt 6rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, pododdziałów i oddziałów wojskowych (Dz.U. z 1999 r. nr 84, poz. 838)
  11. Instrukcja o przodownictwie (1982) ↓, s. 54.
  12. Załącznik nr 7 do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 czerwca 2010 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, byłych żołnierzy oraz pododdziałów i instytucji wojskowych (Dz.U. z 2010 r. nr 124, poz. 841)
  13. Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego.... s. 138.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1943–2004, t. 4. Agencja Wydawnicza CB, 2005. ISBN 83-88329-95-2.
  • Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 czerwca 2010 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, byłych żołnierzy oraz pododdziałów i instytucji wojskowych (Dz.U. z 2010 r. nr 124, poz. 841)
  • Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 września 2002 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy (Dz.U. z 2002 r. nr 162, poz. 1341)
  • Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, pododdziałów i oddziałów wojskowych (Dz.U. z 1999 r. nr 84, poz. 838)
  • Instrukcja o przodownictwie i współzawodnictwie w Siłach Zbrojnych PRL. GZP WP 23/82. Ministerstwo Obrony Narodowej. Warszawa 1982

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]