Wzory Viète’a – wzory wiążące pierwiastki wielomianu z jego współczynnikami. Ich nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego matematyka François Viète’a, który podał je w 1591 roku[1].
Niech
będą pierwiastkami wielomianu
o współczynnikach zespolonych (w szczególności także rzeczywistych). Wówczas prawdziwe są wzory

nazywane wzorami Viète’a.
Powyższe wzory są prawdziwe również dla wielomianów w dowolnym pierścieniu przemiennym, przy założeniu, że wielomian ten ma w nim
pierwiastków.
W przypadku wielomianu liniowego o współczynnikach rzeczywistych (lub ogólniej, zespolonych)
wzory sprowadzają się do postaci:

W przypadku trójmianu kwadratowego o współczynnikach rzeczywistych[2] (lub ogólniej, zespolonych)
wzory te przyjmują postać:

Wzory te są prawdziwe również, gdy wyróżnik trójmianu kwadratowego
wówczas oczywiście oba pierwiastki
są zespolone nierzeczywiste.
Dla wielomianów stopnia trzeciego, postaci
o pierwiastkach
wzory te mają postać:

Przypadek funkcji kwadratowej[edytuj | edytuj kod]
Niech
będą miejscami zerowymi funkcji kwadratowej
Wówczas



Ponieważ dwa wielomiany są równe wtedy i tylko wtedy, gdy przy odpowiednich potęgach mają równe współczynniki, mamy:

a stąd wzory wspomniane wyżej.
Aby udowodnić wzory Viète’a, piszemy równość

(która jest prawdziwa, gdyż
są wszystkimi pierwiastkami wielomianu), dokonujemy mnożenia po prawej stronie i przyrównujemy współczynniki. Otrzymujemy

czyli

- Bolesław Gleichgewicht: Algebra – podręcznik dla kierunków nauczycielskich studiów matematycznych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 244.