Przejdź do zawartości

Władysław Mazurkiewicz (dyplomata)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Mazurkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1887
Warszawa, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

styczeń 1963
Montevideo, Urugwaj

Chargé d’affaires RP w Argentynie[1]
Okres

od 1 kwietnia 1922
do 27 maja 1925

Poprzednik

funkcja utworzona

Następca

podniesienie rangi przedstawicielstwa

Poseł RP w Argentynie[2]
Okres

od 28 maja 1925
do 30 czerwca 1936

Następca

Wacław Dostal (chargé d’affaires)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Wielki Oficer Orderu Zasługi (Chile) Komandor Orderu Zasługi (Chile)

Władysław Mazurkiewicz (ur. 31 stycznia 1887 w Warszawie, zm. w styczniu 1963 w Montevideo) – polski prawnik i dyplomata II Rzeczypospolitej, długoletni (1922–1936) przedstawiciel dyplomatyczny RP w Argentynie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Jana (1853–1922) i Michaliny z Piotrowskich (ur. 1864)[3]. Miał brata Stefana, który był matematykiem, przedstawicielem warszawskiej szkoły matematycznej oraz siostrę (ur. 1894)[3]. W szkole średniej, podczas rewolucji 1905 roku brał udział w strajku szkolnym. Studiował następnie prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Moskiewskim. W latach 1910–1913 pracował w sądownictwie.

Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, był jego aktywnym działaczem. W 1917 rozpoczął pracę w Tymczasowej Radzie Stanu, 23 stycznia 1918 został naczelnikiem Wydziału Ogólnopolitycznego i Opieki Konsularnej Departamentu Stanu przy Radzie Regencyjnej.

Do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej przyjęty 17 listopada 1918. Był kolejno kierownikiem Wydziału Administracyjnego, Wydziału Prezydialno-Personalnego i naczelnikiem Wydziału Personalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

25 lutego 1921 skierowany do poselstwa RP w Brazylii (Rio de Janeiro) jako radca legacyjny. Po utworzeniu poselstwa w Argentynie od 1 kwietnia 1922 kierował placówką jako chargé d’affaires RP, z akredytacją również na Chile, Paragwaj i Urugwaj. 28 maja 1925 uzyskał nominację na posła RP w Argentynie, z akredytacją na Chile, Paragwaj i Urugwaj (poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny III klasy). Od 5 maja 1935 jego akredytację rozszerzono na Ekwador, od 3 września 1935 również na Boliwię. Misję pełnił do 30 czerwca 1936. Po odwołaniu pozostał zagranicą, gdzie też zmarł.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zasady indemnizacji strat wojennych w ich rozwoju historycznym, Wydział Rejestracji Strat Wojennych przy Radzie Głównej Opiekuńczej, Warszawa 1917.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Z akredytacją na Chile, Paragwaj i Urugwaj
  2. Z akredytacją na Chile, Paragwaj i Urugwaj, Ekwador (od 5 V 1935) i Boliwię (od 3 IX 1935)
  3. a b Władysław Mazurkiewicz [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-06-12].
  4. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 630 „za zasługi na polu organizacyjnem w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i dyplomatycznem”.
  5. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 474.
  6. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1936. Warszawa: Koło Rodziny Urzędniczej przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych, 1936, s. 181. [dostęp 2022-06-11].
  7. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 19, s. 263, 1932. 

Bibliografia, literatura

[edytuj | edytuj kod]