Władysław Kędra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Kędra
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 października 1918
Łódź

Data i miejsce śmierci

26 listopada 1968
Warszawa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, pedagog

Wydawnictwo

m.in. Polskie Nagrania „Muza”

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób na cmentarzu Powązkowskim

Władysław Witold Kędra (ur. 16 listopada 1918 w Łodzi, zm. 26 listopada 1968 w Warszawie)[1][2] − polski pianista i pedagog muzyczny, laureat V nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1949).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i wojna[edytuj | edytuj kod]

Syn Ryszarda. Edukację muzyczną rozpoczął w Łodzi, początkowo prywatnie, w 1924 został uczniem Szkoły Muzycznej Heleny Kijeńskiej. W latach 1933–1937 studiował w Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej-Dobkiewiczowej w klasie fortepianu prof. Antoniego Dobkiewicza. Dodatkowe nauki pobierał w Konserwatorium Paryskim i u Ignacego Jana Paderewskiego[3].

W czasie II wojny światowej dawał konspiracyjne koncerty w Warszawie, choć na stałe mieszkał w Lublinie. W 1944 uciekł z niemieckiego transportu deportacyjnego. W 1945 powrócił do Łodzi[4].

Kariera pianistyczna[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie wziął udział w dwóch prestiżowych konkursach muzycznych. W 1946 został finalistą Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Genewie[5]. W 1949 wystąpił na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, gdzie zdobył V nagrodę[6]. Po konkursowych sukcesach rozpoczął międzynarodową karierę. Każdego roku dawał kilkadziesiąt koncertów w Europie i USA. W 1957 przeprowadził się do Wiednia, gdzie rozpoczął pracę pedagogiczną w Akademie für Musik und darstellende Kunst[5].

Zmarł w 1968 na chorobę nowotworową[7]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (Aleja Zasłużonych-1-157)[8].

Repertuar i dyskografia[edytuj | edytuj kod]

W swoim repertuarze miał większość utworów Fryderyka Chopina, a także kompozycje m.in. Stanisława Moniuszki, Ferenca Liszta, Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego, Claude'a Debussy'ego, Dmitrija Szostakowicza i George'a Gershwina[7]. Nagrał wiele płyt[9]:

  • Liszt, Władysław Kędra – Utwory Fortepianowe – Piano Recital, Polskie Nagrania Muza, 1962
  • Władysław Kędra Plays Piano Favourites, Polskie Nagrania Muza, 1966
  • Franz Liszt – Władysław Kędra – Berühmte Klavierwerke, ETERNA, 1967
  • Gershwin – Władysław Kędra, Warsaw Philharmonic Orchestra, Jan Krenz – Piano Concerto In F Major / Rhapsody In Blue, Heliodor, 1967
  • Franz Liszt, Władysław Kędra / Orchestra Simfonica A Filarmonicii Din Varsovia, Stanisław Wisłocki – Concert Nr. 2 Pentru Pian Și Orchestră / Rapsodia Ungară Nr. 2 · La Campanella · Parafrază De Concert Din "Rigoletto" · Vis De Iubire, Electrecord
  • Fryderyk Chopin, Władysław Kędra – Dzieła Wszystkie – Complete Works, Polskie Nagrania Muza, SX 0076
  • Liszt – Władysław Kędra, Filharmonia Narodowa, Jan Krenz – I Koncert Fortepianowy Es-dur, II Koncert Fortepianowy A-dur, SX 0137
  • Władysław Kędra – Music of Spain, Polskie Nagrania Muza, XL0254

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W latach 1987–2006 w Akademii Muzycznej w Łodzi organizowany był Konkurs Chopinowski im. Władysława Kędry (od 2002 Ogólnopolski)[13]. Aktualnie akademia organizuje Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Władysława Kędry dla Szkół Muzycznych II stopnia[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władysław Kędra – ambasador Łodzi [online], Akademia Muzyczna w Łodzi [dostęp 2022-07-13].
  2. Kędra Władysław, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-07-13].
  3. Dybowski 2005 ↓, s. 162.
  4. Dybowski 2005 ↓, s. 162–163.
  5. a b Dybowski 2005 ↓, s. 163.
  6. Wysocki 1987 ↓, s. 59.
  7. a b Dybowski 2005 ↓, s. 165.
  8. Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW KĘDRA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-07].
  9. Władysław Kędra – Discography. discogs.com. [dostęp 2016-04-19]. (ang.).
  10. Żelazowa Wola. chopin.nifc.pl. [dostęp 2016-04-19]. (pol.).
  11. M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  12. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwałą Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  13. Ogólnopolski Konkurs Chopinowski im. Władysława Kędry. amuz.lodz.pl. [dostęp 2016-04-19]. (pol.).
  14. Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Władysława Kędry dla Szkół Muzycznych II stopnia. amuz.lodz.pl. [dostęp 2016-04-19]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 162–166. ISBN 83-910515-1-X.
  • Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]