Włodzimierz Nahorny

Włodzimierz Nahorny

Włodzimierz Nahorny z honorowymi statuetkami (2017)
Data i miejsce urodzenia	5 listopada 1941 Radzyń Podlaski
Pochodzenie	Gdańsk
Instrumenty	fortepian, saksofon, flet, klarnet
Gatunki	jazz, muzyka poważna
Zawód	kompozytor, aranżer
Aktywność	od 1959
Powiązania	Janusz Muniak, Zbigniew Seifert, Tomasz Stańko, Andrzej Trzaskowski, Andrzej Kurylewicz, Jan Ptaszyn Wróblewski, Krzysztof Sadowski, Novi Singers, Breakout, Marianna Wróblewska, Łucja Prus, Lora Szafran, Dorota Miśkiewicz, Michał Urbaniak.
Współpracownicy
Janusz Muniak, Zbigniew Seifert, Tomasz Stańko, Andrzej Trzaskowski, Andrzej Kurylewicz, Jan Ptaszyn Wróblewski, Krzysztof Sadowski, Novi Singers, Breakout, Marianna Wróblewska, Łucja Prus, Lora Szafran, Dorota Miśkiewicz, Michał Urbaniak.
Odznaczenia
Strona internetowa

Włodzimierz Nahorny Sextet (2017) (Mariusz Bogdanowicz, Wojciech Staroniewicz, Włodzimierz Nahorny, Dorota Miśkiewicz, Henryk Gembalski, Piotr Biskupski)

Włodzimierz Andrzej Nahorny (ur. 5 listopada 1941 w Radzyniu Podlaskim) – polski muzyk jazzowy, pianista, saksofonista, flecista, kompozytor, aranżer i profesor.

Kariera

Nahorny przeszedł wszystkie stopnie muzycznej edukacji, uzyskując absolutorium w klasie klarnetu sopockiej PWSM. W 2009 doktoryzował się na Akademii Muzycznej w Gdańsku w dyscyplinie instrumentalistyka na podstawie dysertacji Twórczość Chopina jako źródło inspiracji w muzyce jazzowej (promotorka – Regina Strokosz-Michalak). W 2012 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. W 2016 doktorat napisany pod kierunkiem Nahornego obronił Sławek Jaskułke.

Już w okresie studiów w 1959 stworzył swój pierwszy kwartet Little Four. Jeszcze w tym samym roku rozpoczął współpracę z zespołem North Coast Combo oraz – jako klarnecista – z zespołem jazzu tradycyjnego Tralabomba Jazz Band. Występował też w orkiestrze gdańskiej Filharmonii Bałtyckiej.

W 1962 wystąpił po raz pierwszy na Jazz Jamboree i to w roli solisty – saksofonisty altowego w big bandzie Jana Tomaszewskiego. Na tej imprezie pojawiał się prawie przez 15 lat (prezentując się w różnych – głównie Andrzeja Trzaskowskiego – zespołach w latach 1962–1977). Autorskie trio zaprezentował w 1965 na festiwalu Jazz nad Odrą. W 1967 na Festiwalu Jazzowym w Wiedniu otrzymał I nagrodę indywidualną oraz medal, który wręczył mu Duke Ellington. Współpracował z Bim Bomem.

Nahorny sięgał po rozmaite muzyczne tworzywo: raz komponując balladę „Jej portret”, z drugiej strony realizował się w jazzowych zespołach Andrzeja Kurylewicza, Krzysztofa Sadowskiego, Andrzeja Trzaskowskiego, Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Janusza Muniaka. Bywał też muzykiem rockowej grupy Breakout (nagrał z nimi dwie płyty), towarzyszył wokalistom – Mariannie Wróblewskiej, Łucji Prus, grupie Novi Singers oraz łączył jazz z muzyką poważną. Sporym sukcesem stały się jego jazzowe interpretacje cyklu „Mity” Karola Szymanowskiego.

Nahorny jest muzykiem wszechstronnym, zapraszanym do nagrań i koncertów innych twórców (np. orkiestr radiowych, zespołów Kazimierza Jonkisza, Jana Jarczyka, Tomasza Szukalskiego). Swoich sił próbował także jako kompozytor muzyki filmowej i teatralnej. Spod jego pióra wyszły znane tematy jazzowe i popularne piosenki.

Współcześnie nagrał serię płyt „Fantazja Polska” z jazzową interpretacją twórczości Karola Szymanowskiego („Mity”, 1997), Fryderyka Chopina („Nahorny-Chopin. Fantazja polska”, 2000) i Mieczysława Karłowicza („Nahorny gra Karłowicza”, 2000). Obecnie jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Gdańsku na kierunku Jazz i Muzyka Estradowa.

23 marca 2003 Opera Bałtycka wystawiła premierę baletu „Fantazja Polska”.

Został członkiem Warszawskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010.

Ordery i odznaczenia

• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1974, 1986)
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010)

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2011)
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2021)

Nagrody

• I nagroda solistyczna i zespołowa na Jazz nad Odrą 64
• II nagroda na Konkursie Młodych Muzyków Jazzowych w Wiedniu w 1966
• I nagroda na Festiwalu Jazzowym w Wiedniu 1967
• I nagroda na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1972 i 1973
• Fryderyk 2000 w kategorii Jazzowy Muzyk Roku
• Złoty Fryderyk 2011
• Koryfeusz Muzyki Polskiej 2020 – Nagroda Honorowa za całokształt działalności artystycznej

Dyskografia

• 1962: Big Band Jana Tomaszewskiego – Jazz Jamboree '62 – saksofon altowy
• 1967: Andrzej Trzaskowski Sekstet – Seant – saksofon altowy
• 1967: Andrzej Kurylewicz Quintet – Ten + Eight – saksofon altowy
• 1967: Włodzimierz Nahorny Trio – Heart – saksofon altowy, piano
• 1969: Jazz Studio Orchestra of Polish Radio – saksofon altowy, flet
• 1969: Breakout – Na drugim brzegu tęczy – saksofon altowy, flet
• 1970: Breakout – 70a – saksofon altowy, flet
• 1972: Marianna Wróblewska – Sound of Marianna Wróblewska – fortepian
• 1972: Koncert Podwójny na 5 Solistów i Orkiestrę
• 1973: Włodzimierz Nahorny – Jej portret
• 1973: Novi Singers – Rien ne va plus – fortepian
• 1976:: różni artyści Nowe Twarze – Nowe Głosy. VI Lubelskie Spotkania Wokalistów Jazzowych
• 1978: Marianna Wróblewska – Feelings
• 1988: Marianna Wróblewska – Privilege
• 1991: Włodzimierz Nahorny i Jego Orkiestra – Obejmij Mnie
• 1995: Nahorny, Woliński – Ich portret
• 1997: Włodzimierz Nahorny – Mity
• 2000: Włodzimierz Nahorny – Fantazja Polska
• 2003: Lora Szafran, Włodzimierz Nahorny – Śpiewnik Nahornego
• 2007: Cicho, cicho pastuszkowie – Kolędy Włodzimierza Nahornego i Bogdana Loebla / BLUE NOTE
• 2008: Pogadaj ze mną – (Piosenki Wojciecha Młynarskiego i Włodzimierza Nahornego), AGORA
• 2010: Nahorny Sextet – Chopin Genius Loci wyd. Confiteor
• 2014: Nahorny Trio – Hope wyd. Confiteor
• 2018: Nahorny Trio – Ballad Book wyd. Confiteor

Linki zewnętrzne

• Biogram na stronie „Spotkania z piosenką” (PDF)