Włodzimierz Paszyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Paszyński
Ilustracja
Włodzimierz Paszyński (2008)
Data i miejsce urodzenia

31 października 1951
Warszawa

Zawód, zajęcie

pedagog, polonista, polityk, urzędnik państwowy i samorządowy

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

podsekretarz stanu w MEN (2001–2003), wiceprezydent Warszawy (2006–2018)

Rodzice

Aleksander Paszyński

Włodzimierz Paszyński (ur. 31 października 1951 w Warszawie[1]) – polski pedagog, polonista, publicysta, instruktor harcerski, wiceminister edukacji i sportu w latach 2001–2003, zastępca prezydenta m.st. Warszawy w latach 2006–2018.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Aleksandra Paszyńskiego. Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1969)[2]. W latach 70. był instruktorem ZHP. Doszedł do rangi harcmistrza, kierując referatem zuchowym Hufca Warszawa Śródmieście im. Władimira Komarowa[3]. W 1974 ukończył studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Był nauczycielem języka polskiego w VIII Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława IV i drużynowym działającej tam 17 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej. Ponadto pełnił m.in. funkcję zastępcy komendanta w Hufcu Praga Północ. W 1977 wszedł w skład Rady Naczelnej ZHP. Następnie pracował w XXXIX Liceum Ogólnokształcącym im. Ludowego Lotnictwa Polskiego[4].

W latach 80. należał do animatorów tzw. oświaty niezależnej, w okresie stanu wojennego redagował bezdebitowe pismo „Tu Teraz”. Współtworzył pierwszą w Polsce klasę autorską (w XXXIX LO w Warszawie) oraz I Społeczne LO przy ul. Bednarskiej.

W okresie 1990–1998 był stołecznym kuratorem oświaty, a w latach 2001–2003 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu z rekomendacji Unii Pracy[5] w rządzie Leszka Millera. Współpracował z Kancelarią Prezydenta RP, placówkami naukowo-badawczymi, organizacjami pozarządowymi i fundacjami[6].

Od 1999 był wykładowcą w Kolegium Nauczycielskim w Warszawie, a od 2004 nauczycielem w LXIII Liceum Ogólnokształcącym im. Lajosa Kossutha. Jest współautorem programów nauczania i podręczników do języka polskiego z cyklu Pamiętajcie o ogrodach.

5 grudnia 2006 został powołany na funkcję zastępcy prezydenta m.st. Warszawy do spraw edukacji, polityki społecznej, sportu i rekreacji oraz ochrony konserwatorskiej zabytków. Funkcję tę pełnił przez wszystkie trzy kadencje urzędowania prezydent Hanny Gronkiewicz-Waltz (tj. do 2018). Był też członkiem Kapituły do Spraw Profesorów Oświaty[7].

Ojciec trzech córek[4]. W 2005 wyróżniony Czerwoną Kokardką[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Dąbek, Włodzimierz Paszyński [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2024-01-18].
  2. Wojciech Rylski, Absolwenci Reytana 1969, wne.uw.edu.pl [zarchiwizowane 2009-04-20].
  3. Włodek Paszyński wśród serdecznych przyjaciół, [w:] Andrzej Tadeusz Kijowski, Opis obyczajów w XV-leciu międzysojuszniczym, t. IV, Warszawa: AnTraKt, 2010, s. 205–230, ISBN 978-83-923292-9-9, OCLC 837858732.
  4. a b Włodzimierz Paszyński – rys biograficzny, bip.warszawa.pl [zarchiwizowane 2012-06-18].
  5. Historia, uniapracy.org.pl [zarchiwizowane 2024-03-01].
  6. Z Kisielewskim i Paszyńskim po Podlasiu, [w:] Andrzej Tadeusz Kijowski, Opis obyczajów w XV-leciu międzysojuszniczym, t. I, Warszawa: AnTraKt, 2010, s. 199–205, ISBN 978-83-923292-6-8, OCLC 837858336.
  7. Zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej nr 25 z dnia 25 września 2008 w sprawie powołania Kapituły do Spraw Profesorów Oświaty [online], Dziennik Urzędowy MEN, 31 grudnia 2008 [dostęp 2021-03-14].
  8. Uhonorowani „Czerwoną Kokardką”, aids.gov.pl [zarchiwizowane 2013-03-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]