Yūzō Yamamoto
 Yūzō Yamamoto, 1952 r. | |
| Data i miejsce urodzenia |
27 lipca 1887 |
|---|---|
| Data śmierci |
11 stycznia 1974 |
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater |
Tokijski Uniwersytet Cesarski |
| Dziedzina sztuki |
dramatopisarz, prozaik |
| Muzeum artysty |
Muzeum w Mitaka |
| Ważne dzieła | |
|
Robō no ishi (Kamień przydrożny) | |
| Odznaczenia | |
| |
Yūzō Yamamoto (jap. 山本 有三 Yamamoto Yūzō; ur. 27 lipca 1887 w prefekturze Tochigi, zm. 11 stycznia 1974 w Yugawara w prefekturze Kanagawa) – japoński prozaik i dramaturg.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował literaturę niemiecką na Tokijskim Uniwersytecie Cesarskim, gdzie zaprzyjaźnił się z Ryūnosuke Akutagawą i Kanem Kikuchi. Po studiach związał się z grupą teatralną shinpa[1] ('nowa szkoła')[a], kierowaną przez dramaturga i poetę haiku, Masao Kume (1891–1952). Wykładał na Uniwersytecie Waseda. Od 1933 roku poświęcił się wyłącznie pisaniu[2].
Po wojnie zajmował się reformą nauczania języka japońskiego. Został członkiem Japońskiej Akademii Sztuki. W 1965 roku otrzymał Order Kultury.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Napisał wiele sztuk teatralnych, m.in.: Tsumura kyōju (Profesor Tsumura, 1919), Eiji-goroshi (Dzieciobójczyni, 1920). Publikował w odcinkach powieści o problematyce społecznej w Asahi Shimbun m.in.: Robō no ishi (Kamień przydrożny, 1937, 1941, ), Onna no isshō (Życie kobiety, 1933), Shinjitsu ichiro (Droga prawdy, 1936).
W 1940 roku przedstawił swoje oświadczenie Pen o oru (Łamię pióro) i zamilkł do 1949 roku. Opublikował wówczas Buji no hito (człowiek, który ocalał).
Yamamoto wywarł wpływ na rozwój współczesnego, realistycznego teatru japońskiego. Przyczynił się do rozpoczęcia wydawania seryjnej edycji utworów dla dzieci i młodzieży[2][3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Wejście do muzeum pisarza w Mitaka -
Budynek muzeum -
Wnętrze domu-muzeum pisarza
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Forma teatru zazwyczaj zawierająca melodramatyczne historie, kontrastująca z tradycyjnym stylem kabuki. Powstała w 1888 roku. Charakteryzowana jako ruch ściśle związany z przemianami restauracji Meiji, którego pierwotnym uzasadnieniem było odrzucenie „starych” wartości na rzecz tematyki, która przemawiałaby do już częściowo zwesternizowanej miejskiej klasy średniej, nadal jednak zachowującej pewne tradycyjne nawyki myślenia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Martin Banham: The Cambridge Guide to Theatre. Cambridge University Press, 1998. s. 565. [dostęp 2018-02-18]. (ang.).
- ↑ a b Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN, 2012, s. 361. ISBN 978-83-01-17214-5.
- ↑ 山本有三 紹介 (Yamamoto Yūzō, wprowadzenie). Mitaka City Sports and Culture Foundation, 1997. [dostęp 2018-02-17]. (jap.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Yamamoto Yūzō, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-07-25].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Mitaka City Yuzo Yamamoto Memorial Hall. gotokyo.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-18)]. (ang.)
- Oficjalna strona muzeum (Mitaka City Sports and Culture Foundation) (jap.)