Yamil Caraballo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yamil Caraballo
Data urodzenia

7 kwietnia 1969

Obywatelstwo

Kolumbia

Kategoria wagowa

słomkowa

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

22

Zwycięstwa

16

Przez nokauty

7

Porażki

5

Remisy

1

Yamil Caraballo (ur. 7 kwietnia 1969 r.) – kolumbijski bokser kategorii słomkowej.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowiec zadebiutował 22 stycznia 1988 r., zwyciężając na punkty Remberto Muñoza. Caraballo zwyciężył również kolejne 7 pojedynków, zostając mistrzem Kolumbii i zdobywając pas WBA Fedelatin w wadze słomkowej.

30 sierpnia 1989 r. zmierzył się z Rafaelem Torresem, a stawką walki było mistrzostwo świata WBO w wadze słomkowej. W latach 1990-1992, Caraballo stoczył 5 pojedynków, z których wygrał tylko jeden. 15 sierpnia 1991 r. zmierzył się z Carlosem Murillo, ale przegrał przez techniczny nokaut w 2. rundzie. W 1994 r. zdobył mistrzostwo Kolumbii oraz pas WBC FECARBOX w wadze junior muszej. 10 grudnia 1994 r. zmierzył się z niepokonanym Meksykaninem Ricardo Lópezem, a stawką walki było mistrzostwo świata WBC w kategorii słomkowej. W 1. rundzie Kolumbijczyk znalazł się na deskach, nie zdołał się utrzymać na nogach i sędzia postanowił przerwać pojedynek[1]. Ostatnią walkę stoczył 29 września 1995 r., zwyciężając Dunoya Peñę, w walce o mistrzostwo Kolumbii w wadze junior muszej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ricardo Lopez vs. Yamil Caraballo. boxrec.com. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]