Yanina Wickmayer
_(cropped).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 października 1989 |
| Wzrost |
182 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2004 |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Ann Devries |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
5 WTA, 1 WTA 125K, 14 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
12 (19 kwietnia 2010) |
| Australian Open |
4R (2010, 2015) |
| Roland Garros |
3R (2010, 2011, 2016) |
| Wimbledon |
4R (2011) |
| US Open |
SF (2009) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
4 WTA, 1 WTA 125K, 17 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
61 (11 września 2023) |
| Australian Open |
2R (2010, 2013) |
| Roland Garros |
2R (2017) |
| Wimbledon |
2R (2009, 2013, 2016) |
| US Open |
2R (2023) |
| Gra mieszana | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Wimbledon |
1R (2010) |
| Strona internetowa | |
Yanine Wickmayer (ur. 20 października 1989 w Lier) – belgijska tenisistka.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Jest jedną z najwyżej klasyfikowanych belgijskich tenisistek w rankingu WTA. Ma na swoim koncie czternaście zwycięstw singlowych i siedemnaście deblowych w zawodach ITF. Od 2007 roku jest reprezentantką Belgii w Pucharze Billie Jean King. Do jej największych sukcesów w Pucharze Federacji należy zwycięstwo z Ukrainką Aloną Bondarenko. Swój debiut w turnieju wielkoszlemowym odnotowała w 2008 roku podczas French Open, gdzie przegrała już w pierwszej rundzie. Najlepszy wynik w turnieju Wielkiego Szlema odniosła w 2009 roku podczas US Open, gdy doszła do półfinału, w którym uległa Caroline Wozniacki 6:3, 6:3
Pierwsze zwycięstwo w cyklu WTA Tour odniosła podczas turnieju Estoril Open 2009, pokonując w finale Rosjankę Jekaterinę Makarową 7:5, 6:2. Drugi wygrany turniej rangi WTA Tour miał miejsce w tym samym roku w Linz. Natomiast kolejny triumf odniosła na początku 2010 roku w ASB Classic, gdzie w finale pokonała wyżej notowaną Flavię Pennettę.
W końcu sezonu 2009 została ukarana przez własną federację roczną dyskwalifikacją za unikanie kontroli antydopingowej. Z pozwem przeciw temu orzeczeniu zwróciła się do belgijskiego sądu, który zawiesił wykonanie nałożonej kary do momentu rozpoznania skargi.
Na czwarty triumf Belgijka czekała do września 2015 roku, wygrywając turniej w Tokio, w finale którego pokonała Magdę Linette.
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | Q2 | 1R | 4R | 2R | 1R | 3R | 2R | 4R | 1R | 1R | Q2 | Q1 | Q2 | A | A | A | 1R | 0 / 10 | 10 – 10 | |||||
| French Open | A | A | 1R | 2R | 3R | 3R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | 1R | Q1 | Q1 | A | A | Q2 | A | 0 / 11 | 8 – 11 | |||||
| Wimbledon | A | A | 1R | 1R | 3R | 4R | 3R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | 3R | 2R | NH | A | 2R | 1R | A | 0 / 14 | 13 – 14 | |||||
| US Open | A | A | 1R | SF | 4R | 2R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | Q2 | 1R | A | Q2 | 2R | A | 0 / 13 | 13 – 13 | |||||
| Ranking na koniec roku | 534 | 221 | 69 | 16 | 23 | 26 | 23 | 59 | 67 | 49 | 52 | 112 | 113 | 152 | 165 | 339 | 328 | 74 | 756 | 0 / 48 | 44 – 48 | |||||
Występy w grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 1R | 2R | 1R | A | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | A | A | A | A | A | 1R | 0 / 9 | 2 – 9 | ||||||
| French Open | A | A | 1R | 1R | A | A | 1R | A | 1R | 1R | 1R | 2R | A | A | 1R | A | A | A | A | 0 / 8 | 1 – 8 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | 2R | 1R | A | 1R | 2R | 1R | A | 2R | A | A | A | NH | A | 1R | A | A | 0 / 7 | 4 – 7 | ||||||
| US Open | A | A | 1R | 1R | 1R | A | A | 1R | 1R | A | 1R | A | A | A | A | A | 1R | 2R | A | 0 / 8 | 1 – 8 | ||||||
| Ranking na koniec roku | 363 | 145 | 149 | 89 | 168 | 183 | 1123 | 122 | 207 | 902 | 139 | 142 | 142 | 94 | 99 | 310 | 154 | 71 | 434 | 0 / 32 | 8 – 32 | ||||||
Występy w grze mieszanej
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||
| 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 |
|
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
| od 2021 |
|
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra pojedyncza 11 (5–6)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 9 czerwca 2008 | Birmingham | Trawiasta |  Kateryna Bondarenko
|
6:7(7), 6:3, 6:7(4) |
| Zwyciężczyni | 1. | 8 maja 2009 | Estoril | Ceglana |  Jekatierina Makarowa
|
7:5, 6:2 |
| Finalistka | 2. | 20 czerwca 2009 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Tamarine Tanasugarn
|
3:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 2. | 18 października 2009 | Linz | Twarda (hala) |  Petra Kvitová
|
6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 9 stycznia 2010 | Auckland | Twarda |  Flavia Pennetta
|
6:3, 6:2 |
| Finalistka | 3. | 8 stycznia 2011 | Auckland | Twarda |  Gréta Arn
|
3:6, 3:6 |
| Finalistka | 4. | 15 stycznia 2012 | Hobart | Twarda |  Mona Barthel
|
1:6, 2:6 |
| Finalistka | 5. | 17 czerwca 2012 | Bad Gastein | Ceglana |  Alizé Cornet
|
5:7, 6:7(1) |
| Finalistka | 6. | 5 stycznia 2013 | Auckland | Twarda |  Agnieszka Radwańska
|
4:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 20 września 2015 | Tokio | Twarda | Magda Linette
|
4:6, 6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 5. | 24 lipca 2016 | Waszyngton | Twarda |  Lauren Davis
|
6:4, 6:2 |
Gra podwójna 6 (4–2)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 19 czerwca 2009 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Michaëlla Krajicek
|
Sara Errani Flavia Pennetta
|
4:6, 7:5, 11–13 |
| Zwyciężczyni | 1. | 20 października 2013 | Luksemburg | Twarda (hala) |  Stephanie Vogt
|
Kristina Barrois Laura Thorpe
|
7:6(2), 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 23 lipca 2016 | Waszyngton | Twarda |  Monica Niculescu
|
 Shūko Aoyama Risa Ozaki
|
6:4, 6:3 |
| Finalistka | 2. | 15 września 2019 | Zhengzhou | Twarda |  Tamara Zidanšek
|
Nicole Melichar Květa Peschke
|
1:6, 6:7(2) |
| Zwyciężczyni | 3. | 25 września 2022 | Seul | Twarda | Kristina Mladenovic
|
Asia Muhammad Sabrina Santamaria
|
6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 4. | 30 lipca 2023 | Warszawa | Twarda |  Heather Watson
|
Weronika Falkowska Katarzyna Piter
|
6:4, 6:4 |
Finały turniejów WTA 125K series
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza 2 (1–1)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) |  Alison Van Uytvanck
|
4:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 29 listopada 2015 | Carlsbad | Twarda | Nicole Gibbs
|
6:3, 7:6(4) |
Gra podwójna 4 (1–3)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 3 marca 2018 | Indian Wells | Twarda | Taylor Townsend
|
Jennifer Brady Vania King
|
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 22 kwietnia 2018 | Zhengzhou | Twarda | Naomi Broady
|
 Duan Yingying Wang Yafan
|
6:7(5), 3:6 |
| Finalistka | 2. | 26 stycznia 2019 | Newport Beach | Twarda | Taylor Townsend
|
Hayley Carter Ena Shibahara
|
3:6, 6:7(1) |
| Finalistka | 3. | 2 marca 2019 | Indian Wells | Twarda | Taylor Townsend
|
Kristýna Plíšková Jewgienija Rodina
|
6:7(7), 4:6 |
Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions
[edytuj | edytuj kod]W grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2009 | Faza grupowa | Kimiko Date-Krumm wycofała się z turnieju przed drugim meczem |
7:6(5), 6:3 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2025-01-14] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2025-01-14] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2025-01-14] (ang.).