Yoan Pablo Hernández

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yoan Pablo Hernández
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 października 1984
Pinar del Río, Kuba

Obywatelstwo

Kuba

Wzrost

193 cm

Styl walki

leworęczny

Kategoria wagowa

junior ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

30

Zwycięstwa

29

Przez nokauty

14

Porażki

1

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kuba
Igrzyska panamerykańskie
srebro Santo Domingo 2003 waga półciężka
  1. Bilans walk aktualny na 16 sierpnia 2014.

Yoan Pablo Hernández (ur. 28 października 1984 w Pinar del Río) – kubański bokser, były mistrz świata federacji IBF w wadze junior ciężkiej.

Amatorska kariera[edytuj | edytuj kod]

  • 2001 Mistrzostwo Kuby juniorów w wadze ciężkiej
  • Udział w mistrzostwach świata juniorów w wadze ciężkiej w Baku:
    • Wygrana z Dato Dundwą (Gruzja)
    • Wygrana z Rufatem Hairbekovem (Azerbejdżan)
    • Przegrana z Siergiejem Iwanowem (Rosja)
  • Zdobycie mistrzostwa świata juniorów w 2002 (waga ciężka) w Santiago de Cuba:
    • Wygrana z Justinem White’em (Kanada) RTD 1
    • Wygrana z Witalijem Michalenko (Rosja) 31-11.
    • Wygrana ze Stefanem Köberem (Niemcy) RSC 3
    • Wygrana z Parfaitem Amougou (Kamerun) RSC 3.
  • Zdobycie srebrnego medalu na Igrzyskach panamerykańskich w 2003 (waga półciężka) w Santo Domingo
    • Wygrana z Eduardo Beltranem (Ekwador) RSC 1
    • Wygrana z Argenisem Casimiro Núñezem (Dominikana) RSC 4
    • Przegrana z Ramiro Reducindo (Meksyk) (20-37)
  • Reprezentant Kuby na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w 2004 w wadze półciężkiej:
    • Przegrana z Jewgienijem Makarienko (Rosja) 18-30
  • W 2003 podczas amatorskich mistrzostw Kuby roku został wyeliminowany w trzeciej rundzie przez Odlaniera Solisa.
  • Mistrzostwo Kuby w wadze półciężkiej w 2005.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Na zawodowych ringach zadebiutował 20 marca 2005 pokonując przez techniczny nokaut w drugiej rundzie Davida Vicene. W swoim piętnastym pojedynku 29 marca 2008 doznał pierwszej porażki ulegając przez TKO w trzeciej rundzie z byłym mistrzem WBC Wayne’em Braithwaite’em tracąc pasy WBA Fedelatin oraz WBC Latino[1]. 17 października 2009 zdobył pas IBF Inter-Continental pokonując Enada Licinę. 12 lutego 2011 znokautował w siódmej rundzie Steve’a Hereliusa odbierając mu tymczasowe mistrzostwo federacji WBA[2]. 1 października 2011 pokonał przez techniczną decyzję mistrza świata federacji IBF Steve Cunninghama odbierając mu pas. Walka została przerwana w szóstej rundzie ze względu na rozcięcia twarzy Hernándeza, a o wyniku zadecydowali sędziowie którzy punktowali 57-56 dla Cunninghama oraz 58-55 i 59-54 dla Hernandeza[3]. 4 lutego 2012 doszło do pojedynku rewanżowego, w którym ponownie pokonał Amerykanina, tym razem przez jednogłośną decyzję[4], broniąc mistrzostwo IBF oraz zdobywając wakujący pas mistrzowski magazynu The Ring[5].

15 września 2012 w Stechert Arena w Bambergu, w drugiej obronie pasa mistrza świata federacji IBF, pokonał na punkty Kanadyjczyka Troya Rossa (25-2, 16 KO).

23 listopada 2013 w Stechert Arena w Bambergu, zmierzył się z Rosjaninem Aleksandrem Aleksiejewem. Po bardzo dobrym pojedynku Hernández wygrał przez nokaut w 10-tej rundzie, broniąc po raz trzeci mistrzowski pas[6].

16 sierpnia 2014 w Erfurcie w kolejnej obronie pasa mistrza świata Hernandez zmierzył się z reprezentantem Niemiec Firatem Arslanem (34-8-2), wygrywając niejednogłośnie na punkty. Sędziowie punktowali 113:115, 115:113 i 116:113 dla Kubańczyka[7].

We wrześniu 2015 władze federacji IBF pozbawiły Kubańczyka tytułu. Powodem decyzji było po raz kolejny przesunięcie terminu walki z Victorem Emilio Ramirezem (22-2, 17 KO). Hernández posiadał tytuł mistrzowski od 2011, broniąc go czterokrotnie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]