Yrjö Rantanen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yrjö Rantanen
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1950
Tampere

Data śmierci

14 stycznia 2021

Obywatelstwo

Finlandia

Tytuł szachowy

arcymistrz (1981)

Ranking FIDE

2346 (01.11.2012)

Ranking krajowy FIDE

15

Yrjö Aukusti Rantanen (ur. 23 kwietnia 1950 w Tampere, zm. 14 stycznia 2021[1]) – fiński szachista, arcymistrz od 1981 roku.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

Przez 20 lat, począwszy od pierwszych lat 70., należał do ścisłej krajowej czołówki. W roku 1981 został drugim Finem (po Heikkim Westerinenem), któremu Międzynarodowa Federacja Szachowa nadała tytuł arcymistrza. Dziewięciokrotnie (w latach 1972–1990) reprezentował swój kraj na szachowych olimpiadach, zdobywając 3 medale za uzyskane wyniki indywidualne: złoty w roku 1980 (na II szachownicy) oraz dwa srebrne, w latach 1972 (V szach.) i 1978 (II szach.). Poza tym na swoim koncie posiada również brązowy medal zdobyty za indywidualny wynik na VI szachownicy podczas drużynowych mistrzostwach Europy w roku 1989 w Hajfie, gdzie szachiści fińscy zajęli bardzo dobre IV miejsce w końcowej klasyfikacji[2]. Wielokrotnie startował w finałach mistrzostw Finlandii, dwukrotnie (1978, 1986) zdobywając złote i trzykrotnie (1976, 1982, 1990) medale srebrne oraz w roku 1972 medal brązowy[3].

Zwyciężył bądź podzielił I miejsca w międzynarodowych turniejach rozegranych m.in. w Eksjö (1974, wraz z m.in. Romualdem Grąbczewskim i Istvanem Bilkiem), Londynie (1978, wraz z m.in. Paulem Littlewoodem), Narviku (1979, przed Johnem Fedorowiczem) oraz w Järvenpie (1982, przed Ivanem Farago). Do swoich sukcesów zaliczyć również może III miejsce w Helsinkach (za Johnem Nunnem i Milanem Matuloviciem).

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1981 r., z wynikiem 2465 punktów zajmował wówczas 1. miejsce wśród fińskich szachistów[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]