Yunus Emre
|
||
 |
||
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1248 | |
| Data i miejsce śmierci | 1320 | |
| Narodowość | turecka | |
| Dziedzina sztuki | literatura piękna | |
Yunus Emre (ok. 1248–1320) – turecki poeta, mistyk, członek bractwa wędrownych derwiszów[1]. Pierwszy opracował i wyjaśnił zasady sufizmu w języku tureckim. Tworzył popularne utwory pisane ludową miarą wiersza[2][3].
Po polsku zostały wydane trzy zbiory wierszy Yunusa: Droga (1985), Płonę, idę (1991) oraz Księga dobrych rad (2005). Wiersze poety tłumaczyli Andrzej Ananicz, Jan Ciopiński, Małgorzata Łabęcka-Koecherowa i Antoni Sarkady.
Rok 1991 został ogłoszony przez UNESCO międzynarodowym rokiem Yunusa Emre.
W Polsce od 2012 działa Centrum Kultury Tureckiej im. Yunusa Emre[4].
Tłumaczenia na język polski[edytuj]
- Yunus Emre: Płonę, idę… Hymny. Przełożył Antoni Sarkady. Poznań: Biblioteka Telgte, 2002. ISBN 83-915366-2-9.
- Yunus Emre: Księga dobrych rad. Risāletü’n-nushiyye. Przełożył i opracował Jan Ciopiński. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2005, seria: Mądrość Orientu. ISBN 83-89899-12-4.
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ Yunus Emre (pol.). Encyklopedia PWN. [dostęp 2017-07-12].
- ↑ Yunus Emre, Turkish poet (ang.). Encyclopaedia Britannica. [dostęp 2017-07-12].
- ↑ Yunus Emre Bio (ang.). mypoeticside.com. [dostęp 2017-07-14].
- ↑ Instytut Yunus Emre - Centrum Kultury Tureckiej (pol.). kontynent-warszawa.pl. [dostęp 2017-07-14].
