Yves d’Alègre

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yves d’Alègre
Ilustracja
Data urodzenia

1653

Data śmierci

3 marca 1733

Francuski ambasador w Wielkiej Brytanii
Okres

od 1718
do 1719

Marszałek Francji
Okres

od 1724
do 1733

Odznaczenia
Order Ducha Świętego (Francja)

Yves Alègre, markiz d’Alègre (ur. 1653, zm. 3 marca 1733) – markiz Tourzel, pan Montaigu, Saint-Flour-le-Châtel, Aurouze i Aubusson, hrabia Flageac, francuski wojskowy i dyplomata. Od 1724 marszałek Francji.

Pochodził ze starego rodu Alègre, z którego wywodzili się niegdyś książęta Owerniaccy. Brał udział w wielu wojnach Ludwika XIV i wyróżnił się w bitwie pod Walcourt w 1689. W 1705 dostał się do niewoli. W 1718 został wysłany do Londynu jako ambassadeur extraordinaire. W 1728 odznaczony Orderem Ducha Świętego.

29 sierpnia 1679 ożenił się z Joanną (1658–1723), córką Jana de Garaud, pana Doneville. Miał z nią pięcioro dzieci:

  • Yves’a Emmanuela (?–1705), hrabiego Alègre i Millau,
  • Marię Teresę (?–1706), od 1696 żonę Ludwika Franciszka Le Tellier, markiza Barbezieux (syna markiza Louvois),
  • Marię Małgorzatę, od 1705 żonę Filipa de Recourt, hrabiego Rupelmonde,
  • Marię Emmanuellę, od 1713 żonę Jana Baptysty Desmarets, markiza Maillebois, marszałka Francji,
  • Małgorzatę Teresę.

21 sierpnia 1724 ożenił się ponownie, z Madeleine Ancezune.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Nicolas Viton, De l’ancienne France de Saint-Allais, 1834, s. 499.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]