Przejdź do zawartości

Yvonne van Gennip

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yvonne van Gennip
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Yvonne Maria Thérèse van Gennip

Data i miejsce urodzenia

1 maja 1964
Haarlem

Wzrost

166 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Igrzyska olimpijskie
złoto Calgary 1988 łyżwiarstwo szybkie
(1500 m)
złoto Calgary 1988 łyżwiarstwo szybkie
(3000 m)
złoto Calgary 1988 łyżwiarstwo szybkie
(5000 m)
Mistrzostwa świata w wieloboju
srebro Skien 1988 wielobój
brąz West Allis 1987 wielobój
brąz Lake Placid 1989 wielobój
Puchar Świata (1500 m)
1. miejsce
1986/1987
3. miejsce
1990/1991
Puchar Świata (3000 m/5000 m)
1. miejsce
1986/1987
3. miejsce
1990/1991

Yvonne Maria Thérèse van Gennip (ur. 1 maja 1964 w Haarlemie) – holenderska łyżwiarka szybka, trzykrotna mistrzyni olimpijska, trzykrotna medalistka mistrzostw świata, wielokrotna medalistka mistrzostw Europy i dwukrotna zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Yvonne van Gennip osiągnęła w 1981 roku, kiedy zdobyła brązowy medal w wieloboju podczas mistrzostw świata juniorów w Elverum. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Innsbrucku w tej samej konkurencji zajęła drugie miejsce. W 1984 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, zajmując między innymi piąte miejsce na dystansie 3000 m oraz szóste na 1000 m. W trzech kolejnych latach zdobywała srebrne medale na mistrzostwach Europy w wieloboju: ME w Groningen (1985), ME w Geithus (1986) i ME w Groningen (1987). W każdym przypadku Holenderkę pokonywała ta sama zawodniczka - Andrea Ehrig-Mitscherlich z NRD. W 1987 roku zajęła też trzecie miejsce na wielobojowych mistrzostwach świata w West Allis, ulegając tylko Karin Enke i Andrei Ehrig-Mitscherlich. W 1988 roku zdominowała rywalizację na igrzyskach olimpijskich w Calgary, zwyciężając na dystansach 1500, 3000 i 5000 m. Przy tym w biegach na 3000 i 5000 m ustanawiała rekordy świata. W tym samym roku zajęła drugie miejsce na wielobojowych mistrzostwach świata w Skien, ulegając tylko Karin Enke, oraz trzecie miejsce podczas mistrzostw Europy w Kongsbergu. Brązowe medale zdobywała ponadto na mistrzostwach świata w Lake Placid w 1989 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach Europy w Sarajewie. Startowała również na igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, jednak nie wywalczyła medalu. W biegu na 3000 m była szósta, a na dwukrotnie krótszym dystansie przewróciła się i nie ukończyła rywalizacji. Wielokrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym dziesięć zwycięstw. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1986/1987, kiedy zwyciężyła w klasyfikacjach końcowych 1500 m i 3000 m/5000 m. Ponadto w sezonie 1990/1991 była trzecia w obu tych klasyfikacjach. Była również wielokrotną medalistką mistrzostw Holandii, w tym w latach 1987 i 1988 zwyciężała w wieloboju.

Ustanowiła pięć rekordów świata (w tym jeden nieoficjalny)[1].

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]