Złociszek zielonawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Złociszek zielonawy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Arthoniomycetes

Rząd

plamicowce

Rodzina

złociszkowate

Rodzaj

złociszek

Gatunek

złociszek zielonawy

Nazwa systematyczna
Chrysothrix chlorina (Ach.) J.R. Laundon
Lichenologist 13(2): 106 (1981)

Złociszek zielonawy (Chrysothrix chlorina (Ach.) J.R. Laundon) – gatunek grzybów z rodziny złociszkowatych (Chrysotrichaceae)[1]. Ze względu na symbiozę z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Chrysotrichaceae, Arthoniales, Arthoniomycetidae, Arthoniomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1799 r. Erik Acharius nadając mu nazwę Lichen chlorinus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1981 r. J.R. Laundon, przenosząc go do rodzaju Chrysothrix[1].

Synonimy nazwy naukowej:

  • Alysphaeria chlorina (Ach.) Turpin 1827
  • Caliciella corynella var. chlorina (Ach.) Räsänen 1939
  • Calicium chlorinum (Ach.) Schaer. 1850
  • Coniocybe chlorina (Ach.) Rabenh. 1870
  • Crocynia chlorina (Ach.) Hue 1924
  • Lepra chlorina (Ach.) DC. 1805
  • Lepraria chlorina (Ach.) Ach. 1799
  • Lichen chlorinus Ach. 1799
  • Pulveraria chlorina (Ach.) Ach. 1803
  • Trachylia chlorina (Ach.) Rabenh. 1845[3].

Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Plecha skorupiasta z glonami protokokkoidalnymi, bardzo cienka, złożona z proszkowatych lub ziarenkowatych urwistków o średnicy 0,1–0,2 mm. Powierzchnia ziarenkowato-proszkowa o lśniącej żółtej barwie. Reakcje barwne: K – lub K + słabo czerwonawy, Pd –, C –[4].

Apotecjów nie wytwarza[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Gatunek szeroko rozprzestrzeniony; występuje na wszystkich kontynentach oprócz Australii[5]. W Polsce występuje w rozproszeniu, głównie w górach.

Rozwija się na krzemianowych skalach, w miejscach zacienionych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  2. a b Wiesław Fałtynowicz, Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, ISBN 83-89648-06-7.
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2014-04-25] (ang.).
  4. a b c Hanna Wójciak, Porosty, mszaki, paprotniki, Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010, ISBN 978-83-7073-552-4.
  5. Discover Life Maps [online] [dostęp 2014-04-18].