Złotopióry
|
||
| Galbulidae[1] | ||
| Vigors, 1825 | ||
 Przedstawiciel rodziny – samiec złotopióra rudosternego (Galbula ruficauda) |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Infragromada | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | dzięciołowe | |
| Podrząd | złotopiórowce | |
| Rodzina | złotopióry | |
| Rodzaje | ||
|
zobacz opis w tekscie |
||
Złotopióry[2], złotkowate, złotki, jakamary[3] (Galbulidae) – rodzina ptaków z rzędu dzięciołowych (Piciformes).
Spis treści
Zasięg występowania[edytuj]
Rodzina obejmuje gatunki zamieszkujące polany w tropikalnych lasach deszczowych, zarośla na obrzeżach lasów i brzegi zbiorników wodnych, porośniętych drzewami i krzakami. Występują od Ameryki Południowej do Meksyku[4].
Charakterystyka[edytuj]
Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:
- długość ciała 12-30 cm
- ciało smukłe o krótkich nogach i skrzydłach oraz długim ogonie
- duża głowa o długim, cienkim dziobie
- polują na owady, które łapią w locie
- składają 2-4 jaja
- żyją samotnie lub w parach
- gnieżdżą się w wykopanych w przybrzeżnej skarpie tunelach, czasami także w kopcach termitów.
Systematyka[edytuj]
Klasyfikacja[edytuj]
Do rodziny należą następujące rodzaje[2]:
- Galbalcyrhynchus
- Brachygalba
- Jacamaralcyon – jedynym przedstawicielem jest Jacamaralcyon tridactyla – złotopiór trójpalczasty
- Galbula
- Jacamerops – jedynym przedstawicielem jest Jacamerops aureus – złotopiór wielki
Filogeneza[edytuj]
Kladogram Galbulidae za Aves—A Taxonomy in Flux 2.89 Introduction[5].
| Galbulidae |
|
||||||||||||||||||||||||
Przypisy
- ↑ Galbulidae, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Galbulidae Vigors, 1825 - złotopióry - Jacamars (Wersja: 2015-09-05). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2016-11-28].
- ↑ Gromada: Ptaki Aves. W: Władysław Zamachowski, Adam Zyśk: Strunowce (Chordata). Podręcznik zoologii dla studentów. Kraków: Wydawnictwo Naukowe WSP, 1997, s. 393. ISBN 83-86841-92-3.
- ↑ F. Gill, D. Donsker (red.): Jacamars, puffbirds, toucans, barbets & honeyguides (ang.). IOC World Bird List: Version 6.4. [dostęp 2016-11-28].
- ↑ J.H. Boyd III: Galbulidae: Jacamars (ang.). W: Aves—A Taxonomy in Flux 3.06 Introduction [on-line]. John Boyd's Home Page. [dostęp 2016-11-28].
