Złoty Potok (województwo dolnośląskie)
| Artykuł |
51°0′43.12″N 15°22′14.54″E |
|---|---|
| - błąd |
0 m |
| WD |
51°0'57"N, 15°22'39"E |
| - błąd |
1982 m |
| Odległość |
38 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
310-370[1] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
82[2] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Tablice rejestracyjne |
DLB |
| SIMC |
0190294 |
Położenie na mapie gminy Leśna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubańskiego  | |
 51°00′43,12″N 15°22′14,54″E/51,011978 15,370706
| |
Złoty Potok (niem. Goldbach[3], polska nazwa Złoty Potok od roku 1947) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Leśna.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Złoty Potok to mała wieś o długości około 0,6 km leżąca na północno-wschodnim krańcu Przedgórza Izerskiego, w dolinie potoku spływającego do Jeziora Złotnickiego, na wysokości około 310-370 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Złoty Potok został założony około 1670 roku przez czeskich eskulantów[1]. W 1825 roku było tu 40 domów, w 1840 roku ilość domów nie uległa zmianie, a mieszkańcy w większości trudnili się tkactwem chałupniczym[1]. Po wybudowaniu Jeziora Złotnickiego w latach 1919-1922 miejscowość nabrała walorów turystycznych i ożywiła się[1]. Na brzegu jeziora w dawnym młynie tworzono ośrodek wypoczynkowy[1].
Po 1945 roku Złoty Potok pozostał małą, wyludniającą się wsią[1]. W 1978 roku było tu 30 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 15[1]. W latach 90. nastąpiło pewne ożywienie, część domów zamieniono na letniska, powstały też punkty handlowe i ośrodek jeździecki[1].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Złoty Potok przechodzi szlak turystyczny[4]:
- prowadzący brzegiem Jeziora Złotnickiego, z Leśnej do Gryfowa Śląskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 514. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Słownik nazw miejscowych Dolnego Śląska: polsko-niemiecki i niemiecko-polski. 1995. Instytut Śląski. str. 153
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2019-07-23].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.
