Zabołocie (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabołocie
gmina wiejska
do 1920
Państwo

 Polska

Województwo

(1919-20: okręg miński)

Powiat

bobrujski

Siedziba

Zabołocie

Populacja (1919)
• liczba ludności


17 709[1]

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zabołocie”
52°39′36,0000″N 28°33′36,0000″E/52,660000 28,560000

Zabołocie (w 1919 alt. Zabłocie[1]) – dawna gmina wiejska funkcjonująca pod zwierzchnictwem polskim w latach 1919–1920 na obszarze tzw. administracyjnego okręgu mińskiego. Siedzibą władz gminy było Zabołocie.

Początkowo gmina należała do powiatu bobrujskiego w guberni mińskiej[2]. 15 września 1919 roku gmina wraz z powiatem bobrujskim weszła w skład administrowanego przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich okręgu mińskiego[3].

Po wytyczeniu granicy wschodniej gmina znalazła się poza terytorium II Rzeczypospolitej[4].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich z mapą, Eugenjusz Romer, Lwów-Warszawa, 1919.
  2. Gmina Zabołocie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 193.
  3. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 19, poz. 174.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Część I – Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923.