Zaborowice (województwo świętokrzyskie)
51°02′07″N 20°28′36″E/51,035278 20,476667
 |
Ten artykuł od 2013-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
26-080[4] |
| Tablice rejestracyjne |
TKI |
| SIMC |
0253675[5] |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 51°02′07″N 20°28′36″E/51,035278 20,476667[1]
| |
Zaborowice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Mniów[6][5]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0992473 | Górki | część wsi |
| 0992480 | Komorniki | część wsi |
| 0992496 | Stara Wieś | część wsi |
| 0992504 | Zapole | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Zaborowice są siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Jana Chrzciciela[7]. We wsi znajduje się kościół pw. św. Jana Chrzciciela wzniesiony w XX w. oraz Szkoła Podstawowa.
W 1958 roku w Zaborowicach powstała jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś położona niedaleko (ok. 2 km) od trasy prowadzącej z Kielc w stronę Końskich. Sąsiaduje z miejscowościami Pieradła, Pielaki i Chyby. Zaborowice przecina rzeka Czarna Taraska.
Obszar okalający Zaborowice obfituje w złoża piasku i torfu. Obecnie eksploatacja ogranicza się do wydobycia piasku przez dwie kopalnie na potrzeby lokalne.
Środowisko przyrodnicze[edytuj | edytuj kod]
Na terenie wsi Zaborowice znajduje się rozlewisko wodne – jezioro Ług. Powierzchnia jeziora wynosi 0,9 ha. Zbiornik wodny powstał w miejscu dawno wyrabianego torfu. Otoczony jest lasem sosnowym, który stanowi jego naturalną osłonę. Lustro wody oddzielone jest od lasu kilkumetrowym pasem, na którym występują zbiorowiska roślinności bagienno-torfowej[8].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zaborowice cieszą się najstarszym rodowodem w Gminie Mniów. Zostały one wspomniane w dokumencie z 1364 roku. Od XIV wieku Zaborowice były osadą królewską i pozostały nią do III rozbioru Polski w 1795 roku. Wieś w 1462 król Kazimierz Jagiellończyk nadał dożywotnie podskarbiemu królewskiemu Hince z Rogowa. Nazwa wsi ma związek z tutejszą topografią terenu – z położeniem za borem[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 154946
- ↑ Wieś Zaborowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1567 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ a b Eugeniusz Kosik: We włościańskim Mniowie: monografia historyczno-gospodarcza gminy Mniów. Urząd Gminy Mniów, 1999.
| Wsie | |
|---|---|
| Osada leśna | |
| Części wsi |
|
| Przysiółki wsi |
|
