Zaburzenia automatyzmu i przewodzenia
| ||
 Układ bodźcotwórczo-przewodzący serca 1. węzeł zatokowo-przedsionkowy 2. węzeł przedsionkowo-komorowy 3. pęczek Hisa 4. lewa odnoga pęczka Hisa 5. wiązka tylna lewej odnogi 6. wiązka przednia lewej odnogi 7. lewa komora 8. przegroda międzykomorowa 9. prawa komora 10. prawa odnoga pęczka Hisa | ||
| ICD-10 | I44 Blok przedsionkowo-komorowy i lewej odnogi pęczka Hisa | |
| I44.0 | Blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia | |
| I44.1 | Blok przedsionkowo-komorowy drugiego stopnia | |
| I44.2 | Blok przedsionkowo-komorowy zupełny | |
| I44.3 | Inne i nieokreślone bloki przedsionkowo-komorowe | |
| I44.5 | Blok tylnej gałęzi lewej odnogi | |
| I44.6 | Inny i nieokreślony blok gałęzi | |
| I44.7 | Blok lewej odnogi pęczka przedsionkowo-komorowego Hisa, nie określony | |
| ICD-10 | I45 Inne zaburzenia przewodnictwa | |
| I45.0 | Blok prawej odnogi | |
| I45.1 | Inne i nieokreślone bloki prawej odnogi pęczka przedsionkowo-komorowego Hisa | |
| I45.2 | Blok dwugałęziowy | |
| I45.3 | Blok trójgałęziowy | |
| I45.4 | Nieokreślony blok wewnątrzkomorowy | |
| I45.5 | Inny określony blok serca | |
| I45.8 | Inne określone zaburzenia przewodnictwa | |
| I45.9 | Zaburzenie przewodnictwa, nie określone | |
| ICD-10 | I49 Inne zaburzenia rytmu serca | |
| I49.5 | Zespół chorej zatoki | |
Zaburzenia automatyzmu i przewodzenia (zaburzenia funkcji węzła zatokowego i zaburzenia przewodzenia przedsionkowo–komorowego, bradyarytmie) – nieprawidłowości powstawania lub przewodzenia impulsów występujące na różnych poziomach układu bodźcotwórczo-przewodzącego serca powodujące zaburzenia rytmu serca z wolną akcją komór.
Zaburzenia te mogą mieć postać dysfunkcji węzła zatokowego, bloku przewodnictwa przedsionkowo-komorowego lub też bloku śródkomorowego i mogą być jednopoziomowe lub wielopoziomowe, ostre lub przewlekłe oraz stałe lub okresowe.
Elektrofizjologia[edytuj | edytuj kod]
W warunkach prawidłowych komórki układu bodźcotwórczo-przewodzącego serca mają naturalną zdolność do spontanicznej depolaryzacji co prowadzi do wyzwolenia impulsu, który następnie jest przewodzony z większą szybkością wzdłuż włókien tego układu niż poprzecznie, zapewniając zsynchronizowane przewodzenie każdego bodźca zatokowego z przedsionków do komór. Po przewiedzeniu impulsu powrót pobudliwości następuje po zakończeniu potencjału czynnościowego.
Zaburzenia rytmu serca z wolną akcją komór są wynikiem nieprawidłowości automatyzmu (powstawania impulsu) lub przewodzenia impulsu, które mogą być spowodowane stanami chorobowymi bądź lekami.
Zaburzenia automatyzmu i przewodzenia[edytuj | edytuj kod]
- Dysfunkcja węzła zatokowego
- Blok przewodnictwa przedsionkowo-komorowego
- Blok przedsionkowo–komorowy pierwszego stopnia
- Blok przedsionkowo–komorowy drugiego stopnia
- Blok zatokowo-przedsionkowy drugiego stopnia typu Mobitz I (Weckenbacha)
- Blok zatokowo-przedsionkowy drugiego stopnia typu Mobitz II
- Blok przedsionkowo–komorowy trzeciego stopnia
- Blok śródkomorowy
- Blok lewej odnogi pęczka Hisa
- Blok prawej odnogi pęczka Hisa
- Blok dwuwiązkowy
- Blok prawej odnogi pęczka Hisa z blokiem przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa
- Blok prawej odnogi pęczka Hisa z blokiem tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa
- Izolowany blok lewej odnogi pęczka Hisa
- Blok trójwiązkowy
- Blok prawej odnogi pęczka Hisa z blokiem przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa i blokiem tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa
- Blok dwuwiązkowy z blokiem przedsionkowo–komorowym pierwszego stopnia
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mark. F. Josephson, Peter Zimetbaum, Francis E. Marchlinski: Bradyarytmie: Zaburzenia funkcji węzła zatokowego i zaburzenia przewodzenia AV. W: Interna Harrisona. T. 3. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2001, s. 2370-82. ISBN 83-88063-42-1.
- Leszek Giec: Zaburzenia rytmu serca. W: Choroby wewnętrzne. Franciszek Kokot (red.). Warszawa: PZWL, 1996, s. 99-100. ISBN 83-200-1960-5.
- Maria Trusz–Gruza: Zaburzenia rytmu serca i przewodzenia. W: Choroby wewnętrzne. Andrzej Szczeklik (red.). Wyd. 2010. T. 2. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2010, s. 246-53. ISBN 83-7430-031-0.