Zabytkowe wioski Shirakawa-go i Gokayama

Zabytkowe wioski Shirakawa-go i Gokayama

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Shirakawa-gō
Państwo	Japonia
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	IV, V
Numer ref.	734
Region	Azja i Pacyfik
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1995 na 19. sesji
Położenie na mapie Japonii Zabytkowe wioski Shirakawa-go i Gokayama
36°24′00″N 136°53′00″E

Zabytkowe wioski Shirakawa-go i Gokayama, (jap.: 白川郷・五箇山の合掌造り集落) – to obiekt wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nr 734 w 1995, obejmujący wioski w dolinie rzeki Shogawa: Shirakawa-gō (白 川 郷, dosłownie: "Wieś nad Białą Rzeką"), w tym wioska Shirakawa (白川村) i zachodnia część dawnej wioski Kiyomi (清見村) oraz dawna wioska Shōkawa (荘 川村), obecnie część miasta Takayama w prefekturze Gifu. Ponadto obiekt obejmuje miejscowość Gokayama (五箇山, dosłownie: "Pięć Gór"), w tym dawne wioski: Kamitaira (上平村), Taira (平村) i Toga (利賀村) w prefekturze Toyama.

Drewniane domy w Shirakawa-gō i Gokayama są zbudowane w stylu architektonicznym zwanym gasshō-zukuri (合掌造り, dosł.: "styl rąk złożonych do modlitwy"). Mają wysokie, spadziste dachy, kryte strzechą. Domy są 3-4 piętrowe, znacznie większe od typowych domów japońskich. Górne piętra były zwykle wykorzystywane do hodowli jedwabników, a pomieszczenia najniższe do produkcji saletry, surowca do wyrobu prochu. Produkcja saletry ustała w XIX wieku, lecz hodowla jedwabników trwała do lat 1970. Dominującą religią jest Jōdo-shinshū, a miejscowa społeczność tworzyła wspólnoty kumi, które zapewniały współpracę i pomoc wzajemną. W latach 1950. do wsi wkroczyła modernizacja, młodsi mieszkańcy przenosili się do miast, a opuszczone domy były burzone lub zastępowane przez nowoczesne budynki. Obecnie pozostało tylko 148 takich domów, z tego 5 zostało uznanych za ważne dobra kultury.