Zabłotce (powiat jarosławski)
49°54′15″N 22°47′00″E/49,904167 22,783333
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
203 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2020) |
404[2] |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-550[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RJA |
| SIMC |
0610030[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Radymno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego  | |
| 49°54′15″N 22°47′00″E/49,904167 22,783333[1]
| |
Zabłotce – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Radymno[5][4].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa przemyskiego.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0610046 | Młyny | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś zasiedlona została prawdopodobnie w drugiej połowie XIV wieku na terenach będących własnością królewską. W XV wieku przeszła w ręce szlacheckie, od 1615 roku należała do Jana Parysa Drohojowskiego. Po jego śmierci w 1643 roku wieś odziedziczyła częściowo żona, Katarzyna z Myszkowskich oraz Jan Ramułt, wojewoda przemyski.
W połowie XIX wieku w Zabłotcach był dwór z folwarkiem, i drewniana cerkiew pod wezwaniem św. Marii. Należały do Stanisława Sołtysika, potem drogą koligacji rodzinnych do Edwarda, a następnie do Władysława Bogdańskiego i Józefy Komarnickiej. W 1902 roku Zabłotce były wsią gminną z przysiółkami Na Młynie i Za Potokiem. Naczelnikiem gminy był Jan Grendus. Na terenie wsi znajdowało się 70 domów, ludność liczyła 429 osób. W obszarze dworskim zarządzanym przez Romualda Runge z Dmytrowic było 6 domów i 32 mieszkańców. Wieś leżała w granicach powiatu jarosławskiego, parafii łacińskiej w Kosienicach, greckokatolickiej w Drohojowie. W tym czasie w Zabłotcach była jednoklasowa szkoła.
Kościół w Zabłotcach zaczęto budować w 1983 roku, ukończono w 1990 roku. Poświęcenia dokonał biskup Ignacy Tokarczuk. Projekt kościoła opracował Jan Rządca z Leska. Stanął on na miejscu starej cerkwi drewnianej, którą zburzono, nagrobki z cmentarza przycerkiewnego przeniesiono na cmentarz komunalny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 154896
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str.5 [dostęp 2022-01-02]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1567 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zabłotce 1(1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 189.
| Wsie | |
|---|---|
| Osady |
|
| Integralne części wsi |
|
| Dawne wsie |
