51°00′16″N 15°22′36″E/51,004444 15,376667Zacisze (województwo dolnośląskie)
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | dolnośląskie | |
| Powiat | lubański | |
| Gmina | Leśna | |
| Wysokość | 340-365[1] m n.p.m. | |
| Liczba ludności (III 2011) | 129[2] | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 75 | |
| Kod pocztowy | 59-820 | |
| Tablice rejestracyjne | DLB | |
| SIMC | 0190271 | |
Położenie na mapie gminy Leśna   Zacisze | ||
Położenie na mapie Polski  Zacisze | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Zacisze | ||
Położenie na mapie powiatu lubańskiego  Zacisze | ||
| 51°00′16″N 15°22′36″E/51,004444 15,376667
| ||
Zacisze (niem. Hartha[1]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, we wschodniej części gminy Leśna.
Spis treści
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Zacisze to wieś o zabudowie rozproszonej leżąca na lewym brzegu Kwisy, u północno-wschodniego podnóża Przedgórza Izerskiego, na wysokości około 340-365 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zacisze należą do starych wsi, ale nie wiadomo dokładnie kiedy powstało, na pewno istniało w XV wieku[1]. Po wojnie trzydziestoletniej nastąpił rozwój miejscowości, ponieważ na te tereny przybywały liczne grupy eskulantów z Czech zakładając kolonie i przysiółki[1]. W 1825 roku było tu 50 domów, w tym: szkoła ewangelicka z nauczycielem, 2 młyny wodne i wiatrak, we wsi działało 121 warsztatów płócienniczych[1]. W 1842 roku liczba domów wzrosła do 55, poza tym były tu: 2 młyny wodne, browar, szynk, 114 warsztatów płócienniczych, 12 innych rzemieślniczych i 3 handlarzy[1]. Na przełomie XIX i XX wieku Zacisze i okoliczne wsie ożywiły się, a jeszcze bardziej po zbudowaniu jezior zaporowych na Kwisie[1].
Po 1945 roku Zacisze pozostało wyludniającą się wsią rolniczą[1]. W 1978 roku było tu 37 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 12[1].
Oświata[edytuj | edytuj kod]
Dzieci z Zacisza dowożone są do szkoły podstawowej w Stankowicach (klasy 0-3), a klasy od 4-6 do szkoły w Smolniku, młodzież gimnazjalna dowożona jest do Gimnazjum w Leśnej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 462, 463. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.
| |||||||||||||||||
