Zadnia Kopa Jaworzyńska
 Zadnia Kopa (na prawo) i Golica (na lewo), w oddali Lubań | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1674 m n.p.m. |
| Wybitność |
78 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′57,9″N 20°07′19,1″E/49,232750 20,121972
| |
Zadnia Kopa Jaworzyńska, Zadnia Kopa, dawniej Mały Upłaz (słow. Zadná kopa, niem. Hintere Kuppe, węg. Hátsókúp, Hátsó Kúp[1], 1674 m n.p.m.) – szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich. Wznosi się w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (Široká, 2210 m) oddzielającym Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) i Dolinę Białki od Doliny Szerokiej (Široká dolina) – dużej gałęzi Doliny Jaworowej (Javorová dolina).
Od Horwackiego Wierchu (Horvátov vrch, 1902 m) oddzielony jest Przełęczą pod Zadnią Kopą (Močidlá, 1596 m), a od Golicy (Holica, 1628 m) – płytką Trybską Przełęczą. Ze szczytu wybiega na północny wschód krótki grzbiet opadający ku Wywierom (Vyvieranie) w Dolinie Szerokiej i zwany w swej górnej części Zadnią Gęsią Szyją (Husia šija). Oddziela on Niedźwiedzi Żleb na północnym zachodzie od Doliny Wyżniej Szerokiej na południowym wschodzie. Południowo-zachodnie stoki Zadniej Kopy opadają do doliny Rozpadliny (Rozpadliny) – odgałęzienia Doliny Białki. Masyw zbudowany jest z wapieni i dolomitów. Wierzchołek ma stożkowaty kształt, jest trawiasty i bezleśny. Niegdyś prowadzona tu była intensywna gospodarka pasterska, obecnie na polanie szczytowej rosną miejscami grupy karłowatych świerków, typowe dla górnej granicy lasu. U zachodnich podnóży Zadniej Kopy znajduje się polana Biała Woda.
Nazwa pochodzi od położenia w stosunku do sąsiedniej Golicy. Na szczyt nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Na Zadnią Kopę wchodzili od dawna pasterze i myśliwi, pierwszego znanego wejścia zimowego dokonał Gyula Komarnicki 3 stycznia 1913 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XV. Mały Jaworowy Szczyt – Szeroka Jaworzyńska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1972.
- Vysoké Tatry 1:25 000, podrobná turistická mapa. Harmanec: VKÚ, 2004. ISBN 80-8042-392-X.
- Geologická mapa SR M 1:50 000. [dostęp 2008-12-01].