50°27′51″N 21°27′38″E/50,464167 21,460556Zaduszniki (województwo podkarpackie)
|
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | podkarpackie | |
| Powiat | mielecki | |
| Gmina | Padew Narodowa | |
| Liczba ludności (2011) | 237[1][2] | |
| Strefa numeracyjna | 15 | |
| Kod pocztowy | 39-340 | |
| Tablice rejestracyjne | RMI | |
| SIMC | 0803549 | |
|
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
 Zaduszniki
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Zaduszniki
|
||
| 50°27′51″N 21°27′38″E/50,464167 21,460556 |
||
Zaduszniki – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Padew Narodowa[3][4].
Przez wieś przepływa Kanał Chorzelowski. Komunikację z Padwią Narodową umożliwiają jej drogi powiatowe nr 715 i 719. Obok wsi biegnie Linia Hutnicza Szerokotorowa.
W Zadusznikach znajduje się rzymskokatolicka kaplica dojazdowa Matki Bożej Częstochowskiej należąca do parafii Przemienienia Pańskiego w Domacynach w dekanacie Baranów Sandomierski w diecezji sandomierskiej.
We wsi urodził się Ignacy Łukasiewicz.
Spis treści
Historia wsi[edytuj | edytuj kod]
Kodeks dyplomatyczny Małopolski jest najstarszym źródłem pisanym, które wymienia wieś Zaduszniki. Występują one w dokumencie z 1191 r. w spisie wsi dających dziesięcinę kolegiacie sandomierskiej. Pierwszy zapis nazwy wsi to Zadusnici.
W 1366 r. król Kazimierz pozwala Michałowi, dziekanowi kolegiaty, przenieść wieś zapisaną jako Zaduszniki wraz z innymi wsiami na prawo niemieckie. W wieku XV dziekan sandomierski Helias wymienił je z Mikołajem Gołębiowskim herbu Janina w zamian za Motycze Wielkie. Miały wówczas Zaduszniki 3 półłanki kmiece i predium szlacheckie. W roku 1508 posiadał je z częścią Rybitew i Szczyglicami Piotr Zaduski, a w 1581 r. Sebastian i Stanisław Zaduscy. W tym czasie było już we wsi 20 kmieci, 3 i 1/2 łana, 14 zagród z rolą, 7 komorników z bydłem, 7 komorników bez bydła i 4 rzemieślników wiejskich.
W 1629 roku właścicielem wsi położonej w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Rafał Leszczyński[5].
O wsi Zaduszniki pisze "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich", według tego źródła w 1895 r. w Zadusznikach żyło 325 mieszkańców (285 religii rzymskokatolickiej i 40 Żydów).
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Portal polskawliczbach.pl
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-27].
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 50.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zaduszniki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIV: Worowo – Żyżyn. Warszawa 1895.
|
||||||||||||||
