50°27′51″N 21°27′38″E/50,464167 21,460556Zaduszniki (województwo podkarpackie)
| Artykuł | 50°27′51″N 21°27′38″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°28'0.1"N, 21°28'0.1"E, 50°27'51.41"N, 21°27'44.32"E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 544 m |
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  podkarpackie
| |||
| Powiat | mielecki | |||
| Gmina | Padew Narodowa | |||
| Liczba ludności (2011) | 237[1][2] | |||
| Strefa numeracyjna | 15 | |||
| Kod pocztowy | 39-340 | |||
| Tablice rejestracyjne | RMI | |||
| SIMC | 0803549 | |||
Położenie na mapie gminy Padew Narodowa   Zaduszniki | ||||
Położenie na mapie Polski  Zaduszniki | ||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  Zaduszniki | ||||
Położenie na mapie powiatu mieleckiego  Zaduszniki | ||||
| 50°27′51″N 21°27′38″E/50,464167 21,460556
| ||||
Zaduszniki – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Padew Narodowa[3][4].
Przez wieś przepływa Kanał Chorzelowski. Komunikację z Padwią Narodową umożliwiają jej drogi powiatowe nr 715 i 719. Obok wsi biegnie Linia Hutnicza Szerokotorowa.
W Zadusznikach znajduje się rzymskokatolicka kaplica dojazdowa Matki Bożej Częstochowskiej należąca do parafii Przemienienia Pańskiego w Domacynach w dekanacie Baranów Sandomierski w diecezji sandomierskiej.
We wsi urodził się Ignacy Łukasiewicz.
Historia wsi[edytuj | edytuj kod]
Kodeks dyplomatyczny Małopolski jest najstarszym źródłem pisanym, które wymienia wieś Zaduszniki. Występują one w dokumencie z 1191 r. w spisie wsi dających dziesięcinę kolegiacie sandomierskiej. Pierwszy zapis nazwy wsi to Zadusnici.
W 1366 r. król Kazimierz pozwala Michałowi, dziekanowi kolegiaty, przenieść wieś zapisaną jako Zaduszniki wraz z innymi wsiami na prawo niemieckie. W wieku XV dziekan sandomierski Helias wymienił je z Mikołajem Gołębiowskim herbu Janina w zamian za Motycze Wielkie. Miały wówczas Zaduszniki 3 półłanki kmiece i predium szlacheckie. W roku 1508 posiadał je z częścią Rybitew i Szczyglicami Piotr Zaduski, a w 1581 r. Sebastian i Stanisław Zaduscy. W tym czasie było już we wsi 20 kmieci, 3 i 1/2 łana, 14 zagród z rolą, 7 komorników z bydłem, 7 komorników bez bydła i 4 rzemieślników wiejskich.
W 1629 roku właścicielem wsi położonej w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Rafał Leszczyński[5].
O wsi Zaduszniki pisze "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich", według tego źródła w 1895 r. w Zadusznikach żyło 325 mieszkańców (285 religii rzymskokatolickiej i 40 Żydów).
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Zaduszniki w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2018-03-27] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-27].
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 50.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zaduszniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 252.
| |||||||||||
