Zając czarny
Lepus insularis[1] | |
W. Bryant, 1891 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Zając czarny |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Zasięg występowania | |
Miejsce występowania |
Zając czarny[3] (Lepus insularis) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych (Leporidae) występujący endemicznie w Meksyku. Jedynym znanym miejscem jego występowania jest wyspa Espiritu Santo w Zatoce Kalifornijskiej. Niektórzy specjaliści uważają, że takson ten jest podgatunkiem zająca wielkouchego, występującego na kontynentalnej części Meksyku.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Czarny zając dorasta do długości około 55 centymetrów w tym ogon 9 centymetrów. Górna część głowy, górna powierzchnia ciała i górna strona ogona są lśniąco czarne z brązowymi refleksami. Boki głowy, ciała i kończyn są ciemnocynamonowe lub jasnobrązowe, a spodnia część ciała oraz spodnia strona ogona mają zazwyczaj jaśniejszy odcień brązu. Oczy otoczone są szarą obwódką, a wnętrze uszu jest szaro-czarne i otoczone długimi, szarymi włoskami[4].
Siedlisko i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Czarny zając jest gatunkiem endemicznym dla wyspy Espiritu Santo, położonej u wybrzeży Kalifornii Dolnej w Meksyku. Występuje na trawiastych i skalistych zboczach, płaskowyżach, wydmach i dnach dolin, zwykle na gołych zboczach i wśród traw, ziół, krzewów i kaktusów[5].
Czarny zając jest bardzo widoczny, gdyż jego czarne ubarwienie wyróżnia się na tle brązów, szarości i zieleni otoczenia. Jest blisko spokrewniony z zającem wielkouchym żyjącym na kontynentalnym Meksyku, jednak ten drugi gatunek jest narażony na drapieżniki lądowe i nie wykazuje melanizmu . Na wyspie nie ma dużych drapieżników. Zając czarny dzieli swoje siedlisko z piaszczykiem wyspowym, chomikomyszką kolczastą, myszą kaktusową, nowikiem pustynnym i szopikiem pręgoogonowym. Występują tu także liczne gatunki jaszczurek i węży oraz dwa ptaki drapieżne – karakara czubata i pustułka amerykańska[6].
Status ochronny
[edytuj | edytuj kod]Ponieważ zając czarny występuje wyłącznie na wyspie Espiritu Santo, jego całkowity zasięg występowania obejmuje zaledwie 95 km kwadratowych powierzchni wyspy. Jednakże gatunek ten jest powszechny na większej części wyspy, a populacja wydaje się być stabilna. Główne zagrożenia, z jakimi się mierzy, to wprowadzanie gatunków obcych i zakłócanie siedlisk przez ludzi, zaś Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznała ten gatunek za „gatunek narażony” ze względu na ograniczony zasięg występowania. Wyspa jest niezamieszkana i jest chroniona przez rząd Meksyku w ramach Área de Protección de Flora y Fauna: Islas del Golfo de California[7]. Jest to ulubione miejsce ekoturystyki, a w 1995 roku UNESCO uznało je za część rezerwatu biosfery Islas del Golfo de California.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lepus insularis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Lepus insularis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 58. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Thomas, Howard H., Best, Troy L.. Lepus insularis. „Mammalian Species”, s. 1–3, 1994. DOI: 10.2307/3504295. JSTOR: 3504295.
- ↑ Joseph R. Mejia , Lepus insularis (black jackrabbit) [online], Animal Diversity Web [dostęp 2024-12-01] (ang.).
- ↑ Thomas, Howard H., Best, Troy L.. Lepus insularis. „Mammalian Species”, s. 1–3, 1994. DOI: 10.2307/3504295. JSTOR: 3504295.
- ↑ Áreas de Protección de Flora y Fauna - Islas del Golfo de California, Government of Mexico (hiszp.)