Zajma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zajma
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

białostocki

Gmina

Michałowo

Sołectwo

Żednia[2]

Wysokość

131 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

7 osób[3][4]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

16-050[5]

Tablice rejestracyjne

BIA

SIMC

0034855[6]

Położenie na mapie gminy Michałowo
Mapa konturowa gminy Michałowo, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Zajma”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zajma”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zajma”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zajma”
Ziemia53°06′16″N 23°26′41″E/53,104444 23,444722[1]

Zajmawieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Michałowo[6][7].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rzeka Płoska w Zajmie
Ulica w Zajmie

Na północny zachód od Sokolego w odległości 6 km znajduje się miejscowość Zajma.

Najprawdopodobniej w ostatnich latach XVII wieku na rzece Płoska w hrabstwie Zabłudów wybudowano młyn wodny, a następnie folusz.

W 1763 roku mieszkali tu: Jan Kozłowski i synowie Andrzej i Wawrzyn, Jaśko Kozłowski oraz Kazimierz Karczewski z synem Janem.

W inwentarzu folwarku zabłudowskiego Zajma z dnia 13 grudnia 1811 roku widnieją budynki jak: karczma w węgieł stawiana z drzewa kostkowego, stajnia oraz zajezdnia z dylów łupanych w słupy zarzucane i słomą pokryta. Za karczmą z tyłu stał browar z wołownią i słodownią, wybudowany z drzewa łupanego pokryty drenicami. Nad rzeką stał młyn, a z drugiej strony budynku produkowano folusz. W 1811 roku w Zajmie mieszkało 4 rodziny liczące 17 osób, w tym 1 rodzina żydowska 4-osobowa dzierżawiąca karczmę należącą do księcia Dominika Radziwiłła.

Według przekazów ustnych w okresie inwazji Napoleona na Rosję w 1812 roku wszystkie zabudowania w zajmie zostały spalone, a wielu mieszkańców Zajmy zamordowali Francuzi. To też przez kilkanaście lat Zajma świeciła pustką.

W 1845 roku mieszkała tu tylko jedna rodzina Jana Kozłowskiego syna Marcina.

Przed II wojną światową istniał tu niewielki majątek Łukowskiego. Zgodnie z dekretem z dnia 6 września 1944 roku, został on rozparcelowany. Użytki rolne o powierzchni 40,42 ha rozdzielono wśród 14 rolników z Zajmy, a lasy o powierzchni 53,48 ha przekazano Nadleśnictwu Żednia.

W 1950 roku mieszkało w Zajmie 23 osoby, w tym 9 mężczyzn i 14 kobiet. W 1970 już 36 osób, 17 mężczyzn i 19 kobiet[8].

Po 1970 roku ludność Zajmy ulega zmniejszeniu i na koniec XX wieku w 2000 roku mieszkało 11 osób, w tym 4 mężczyzn i 7 kobiet. W 2010 roku w Zajmie mieszkało tylko 7 osób, 5 mężczyzn i 2 kobiety[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 156807
  2. Strona gminy, sołtysi
  3. Wieś Zajma w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  4. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  5. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1580 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  6. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  7. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. Nos Leszek, Monografia Gminy Michałowo, Białystok 1996 rok
  9. Andrzej Kasperowicz, Monografia wsi Sokole 1775 - 2010, historia: Stanku, Świnobrodu, Zajmy i Żedni, Sokole luty 2010 rok.