Zakład Kredytowy Włościański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zakład Kredytowy Włościański – bank działający w Galicji w latach 1868-1884.

Bank potocznie zwany bankiem włościańskim powstał w Galicji w 1868 roku. Udzielał pożyczek przede wszystkim chłopom, kredyt długoterminowy zabezpieczany był posiadaną przez pożyczkobiorcę nieruchomością. Przeciętnie odsetki od kredytu wynosiły od 10-12%. Oprocentowanie w porównaniu z kredytem dla ziemian było wysokie, ale znacznie tańsze niż prywatne pożyczkami lichwiarskie do zaciągania których trudna sytuacja materialna zmuszała chłopów[1]. Bank włościański upadł w 1884 roku. W czasie swego istnienia udzielił ponad 70 tys. pożyczek na sumę około 15 milionów złotych reńskich[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Kostrowicka, Z. Landau, J. Tomaszewski: Historia gospodarcza Polski XIX i XX wieku. Warszawa: PWN, 1984, s. 175.
  2. Franciszek Skalniak, Zarys historii polskiej spółdzielczości kredytowej. Akademia Ekonomiczna w Krakowie, 1992, s.32.