Zala 421-08

Zala 421-08
	Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Zala Aero Group
Typ	UAV
Konstrukcja	kompozytowa
Załoga	0
	Historia
Data oblotu	2006
Lata produkcji	2008 – nadal
Liczba egz.	400
	Dane techniczne
Napęd	1 x silnik elektryczny
	Wymiary
Rozpiętość	0,8 m
Długość kadłuba	0,41 m
	Masa
Własna	1,4 kg
Użyteczna	1 kg
Startowa	2,5 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	150 km/h
Prędkość przelotowa	65 km/h
Pułap	3600 m
Zasięg	15 km
Długotrwałość lotu	90 min
	Dane operacyjne
	Użytkownicy
	Rosja
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zala 421-08 – bezzałogowy statek powietrzny (UAV – Unmanned Aerial Vehicle) opracowany przez firmę Zala Aero Group na potrzeby Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. W zależności od przenoszonego wyposażenia może być użyty do zadań rozpoznawczych lub kierowania ogniem artylerii^[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dron Zala 421-08 został opracowany przez firmę Zala Aero z siedzibą w Iżewsku, która jest częścią grupy koncernu Kałasznikow. Pierwsza publiczna prezentacja nowej konstrukcji miała miejsce w 2006 r. podczas X Międzynarodowego Forum Państwowych Środków Bezpieczeństwa „INTERPOLITEX-2006”. Jesienią 2006 r. pierwsze egzemplarze zostały przekazane do testów w Centrum Lotniczym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji. W 2007 r. dron został zwycięzcą przetargu ogłoszonego przez służbę graniczną FSB Rosji. W 2008 r. dron przeszedł pomyślnie testy, obejmujące m.in. loty w warunkach polarnych. W ich ramach drony wykonały dziesięć lotów w warunkach dnia polarnego wzdłuż Północnej Drogi Morskiej. W 2009 r. Zala 421-08 został wyposażony w nową stabilizowaną kamerę umożliwiającą obserwację celu zarówno w momencie dolotu do niego, jak i w momencie oddalania się od niego. Ta wersja otrzymała oznaczenie Zala 421-08M^[2].

Dwa egzemplarze drona zostały wykorzystane podczas rosyjsko-białoruskich ćwiczeń „Tarcza Związku – 2011”. Do końca 2013 r. zbudowano ok. 400 egzemplarzy drona^[3]. Oficjalnie dron został przyjęty na wyposażenie armii rosyjskiej i FSB w styczniu 2014 r^[4].

Dron stanowi element zestawu, w skład którego wchodzą dwa UAV, kompaktowa stacja kontrolna, dwa zapasowe komplety baterii oraz plecak do przenoszenia. Masa całego zestawu to ok. 8 kg. System jest przeznaczony do użytku na pierwszej linii działań bojowych, z zastosowaniem do obserwacji celów lądowych i morskich. Zala 421-08 umożliwia przekazywanie obrazów w czasie rzeczywistym oraz nagrywanie filmów o rozdzielczości 720x576 i w formacie MPEG-2. Ze względu na niewielkie rozmiary i zastosowanie silnika elektrycznego, dron jest uważany za trudny do wykrycia^[5]. Naziemne stanowisko kontroli umożliwia jednoczesne sterowanie kilkoma UAV, zapis odbieranego sygnału wideo, monitorowanie położenia drona i przesyłanie sygnału do współpracujących systemów walki elektronicznej^[6].

Trasa lotu jest wgrywana do autopilota przed startem, ale operator może wprowadzać w nim zmiany, włącznie z całkowitą aktualizacją zadania lotu na dowolnym etapie lotu. Autopilot przesyła do stacji kontrolnej w czasie rzeczywistym kanałem radiowym informacje tj.: współrzędne GPS, stan baterii, prędkość lotu, prędkość wiatru, wysokość lotu nad powierzchnią gruntu względem punktu startu. W przypadku naruszenia kanału transmisji autopilot automatycznie przeprowadza procedurę powrotu UAV do punktu startu^[7].

Użycie bojowe[edytuj | edytuj kod]

Dron został wykorzystany w rejonie Donbasu. 29 czerwca 2014 r. nad obozem ukraińskich sił zbrojnych został zestrzelony jeden egzemplarz. Również podczas agresji Rosji na Ukrainę drony Zala 421-08 zostały wykorzystane bojowo^[8].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Dron jest zbudowany w układzie latającego skrzydła i jest całkowicie wykonany z materiałów kompozytowych. Elektryczny silnik napędza dwułopatowe śmigło ciągnące. Start odbywa się z ręki operatora lub katapulty pneumatycznej, lądowanie z wykorzystaniem spadochronu. Wodoodporna konstrukcja umożliwia również wodowanie drona przy lądowaniu^[9]. W wersji morskiej lądowanie drona odbywa się za pomocą systemu haków i sieci rozciągniętej nad pokładem statku^[10].

Zala 421-08 jest zdolny do wykonywania lotów w trybie półautomatycznym lub automatycznym (jest wyposażony w system automatycznego sterowania „Wostok 228”). Dron możne być wyposażony w kamerę wideo, kamerę pracującą w paśmie podczerwieni oraz aparat fotograficzny o rozdzielczości 10 megapikseli. Dla ułatwienia obserwacji położenia drona jest on wyposażony w ledowe światła pozycyjne^[11]. Dron może wykonywać loty w temperaturze do -50 °C oraz przy silnych wiatrach. Konstrukcja została dopracowana tak, aby umożliwiała przeprowadzanie konserwacji i napraw przez operatorów, bez korzystania ze specjalistycznego serwisu^[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ БПЛА ZALA 421-08. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).
↑ Zala 421-08. Уголок неба. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).
↑ ZALA 421-08. Гнездо строителя. [dostęp 2022-11-22]. (ros.).
↑ ZALA 421-08M Micro Unmanned Aerial Vehicle (UAV). Verdict Media Limited. [dostęp 2022-11-22]. (ang.).
↑ Беспилотки на "INTERPOLITEX-2006" ("Интерполитех-2006"). БНТИ. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).
↑ Zala Aero ZALA 421-08. Avia.Pro. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).
↑ Беспилотный летательный аппарат (БПЛА) "ZALA 421-08". Missiles.ru. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).
↑ «Беспилотник Zala неуязвим для украинских РЭБ. Они его не видят». Газета.ru. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).
↑ Концерн "Калашников" представил новый разведывательный БЛА. Военного обозрения. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).
↑ Российские разработчики испытали корабельные беспилотники. Лента.Ру. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).
↑ «Карманный» дрон-разведчик для тактического звена проходит госиспытания в России. ОАО «ТРК ВС РФ «Звезда». [dostęp 2022-11-21]. (ros.).
↑ Беспилотники ZALA впервые применили в Антарктиде. Сделано у нас. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Lądowanie Zala 421-08, dostęp: 2022-11-22
Użycie Zala 421-08 z pokładu statku, dostęp: 2022-11-22
Lądowanie Zala 421-08 na pokładzie statku, dostęp: 2022-11-22

[1] БПЛА ZALA 421-08. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

[2] Zala 421-08. Уголок неба. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

[3] ZALA 421-08. Гнездо строителя. [dostęp 2022-11-22]. (ros.).

[4] ZALA 421-08M Micro Unmanned Aerial Vehicle (UAV). Verdict Media Limited. [dostęp 2022-11-22]. (ang.).

[5] Беспилотки на "INTERPOLITEX-2006" ("Интерполитех-2006"). БНТИ. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

[6] Zala Aero ZALA 421-08. Avia.Pro. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

[7] Беспилотный летательный аппарат (БПЛА) "ZALA 421-08". Missiles.ru. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

[8] «Беспилотник Zala неуязвим для украинских РЭБ. Они его не видят». Газета.ru. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

[9] Концерн "Калашников" представил новый разведывательный БЛА. Военного обозрения. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

[10] Российские разработчики испытали корабельные беспилотники. Лента.Ру. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

[11] «Карманный» дрон-разведчик для тактического звена проходит госиспытания в России. ОАО «ТРК ВС РФ «Звезда». [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

[12] Беспилотники ZALA впервые применили в Антарктиде. Сделано у нас. [dostęp 2022-11-21]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]