Zalipie (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zalipie
wieś
Ilustracja
Fragment zabudowy miejscowości
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

lubański

Gmina

Platerówka

Wysokość

315-350[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

270[3]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-816[4]

Tablice rejestracyjne

DLB

SIMC

0192034

Położenie na mapie gminy Platerówka
Mapa konturowa gminy Platerówka, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zalipie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zalipie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zalipie”
Położenie na mapie powiatu lubańskiego
Mapa konturowa powiatu lubańskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zalipie”
Ziemia51°02′10″N 15°10′32″E/51,036111 15,175556[1]

Zalipie (do 29 marca 1962 roku Zalipie Górne[5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Platerówka.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Zalipie to wieś łańcuchowa o długości około 2,2 km leżąca na granicy Przedgórza Izerskiego, w południowej części Wzgórz Zalipiańskich, na wysokości około 315-350 m n.p.m.[2]

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.

Integralne części wsi Zalipie[6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0192040 Lipnik część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zalipie utworzono w 1962 roku z górnej części wsi Platerówka, która wówczas nazywała się Zalipiem Dolnym[2]. W 1825 roku znajdowało się tutaj 137 domów, w tym: dwór, kościół ewangelicki, szkoła ewangelicka z nauczycielem, młyn wodny, wiatrak, 2 młyny do mielenia kory dębowej i olejarnia[2]. W miejscowości pracowało 41 warsztatów lniarskich i 7 bawełnianych, a wśród mieszkańców było 4 bednarzy oraz po dwóch stolarzy i tokarzy[2]. W 1840 roku we wsi były 152 domy, szkoła, młyn wodny o 2 kołach, wiatrak koźlak i holenderski, dwa młyny i 4 gospody[2]. W 1880 roku wieś znacznie ucierpiała w wyniku wielkiej powodzi[2].
W 1945 roku w miejscowości osiedliła się grupa osadniczek z 1 Samodzielnego Batalionu Kobiecego im. Emilii Plater[2]. W 1978 roku były tu 44 indywidualne gospodarstwa rolne i PGR, który zlikwidowano w latach 90.[2].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

W Zalipiu zachowały się liczne domy mieszkalne i gospodarcze o cechach charakterystycznych dla regionu, pochodzące z XIX i XX wieku[2].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Przez Zalipie prowadzi szlak rowerowy[8]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 157715
  2. a b c d e f g h i j Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 464, 465. ISBN 83-85773-61-4.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. s. według wyboru. [dostęp 2014-03-09].
  5. Zarządzenie nr 29 Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 marca 1962 r. w sprawie zmiany nazw niektórych miejscowości. (M.P. z 1962 r. nr 28, poz. 118)
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  8. Mapa turystyczna. [dostęp 2019-07-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]