Zamek Sigmaringen
Państwo | |
---|---|
Kraj związkowy | |
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Ukończenie budowy |
I połowa XI wieku |
Ważniejsze przebudowy |
1200, XVI wiek, 1895 |
Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii | |
Położenie na mapie Niemiec | |
48°05′16″N 9°13′01″E/48,087778 9,216944 | |
Strona internetowa |
Zamek Sigmaringen (niem. Schloss Sigmaringen) – dawna rezydencja książęcego rodu Hohenzollern-Sigmaringen, katolickiej gałęzi dynastii Hohenzollernów w Sigmaringen (Badenia-Wirtembergia)[1].
Pierwsze wzmianki o zamku pochodzą z 1077[2], pierwszy zamek powstał w tym miejscu w XI wieku[1]. W roku 1535 po śmierci ostatniego męskiego potomka poprzednich właścicieli zamku, został on nadany przez króla jako lenno Karolowi I von Hohenzollernowi, a sześć lat później stał się formalnie własnością tego książęcego rodu. Pożary i zniszczenia wojenne w następnych wiekach oraz kolejne odbudowy i przebudowy miały wpływ na dzisiejszy kształt zamku.
W czasie wojny trzydziestoletniej oblegany przez wojska szwedzkie, spłonęła wówczas wschodnia część zamku[1]. W 1893 zamek spłonął, a odbudowę prowadził monachijski architekt Emanuel von Seidl, który nie dbał o wierność oryginałowi[2]. Karol Antoni Hohenzollern-Sigmaringen (1811–1885), ostatni władca Księstwa Hohenzollern-Sigmaringen, przekształcił zamek w miejsce spotkań europejskiej arystokracji.
W czasie II wojny światowej zamek stanowił tymczasową siedzibę rządu Vichy po jego ewakuacji z Francji[1] i wysiedleniu książęcej rodziny.
Obecnie ma tutaj siedzibę dyrekcja grupy przedsiębiorstw Fürst von Hohenzollern. Duża jego część jest także dostępnym dla zwiedzających muzeum, w którym podziwiać można między innymi największą w Europie prywatną kolekcję dawnego uzbrojenia (zbroje rycerskie, broń itd.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Navtur.pl, Zamek Sigmaringen [online] [dostęp 2020-02-02] (pol.).
- ↑ a b Sigmaringen – zamek strachów [online] [dostęp 2020-02-02] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Heinz Bühler: Richinza von Spitzenberg und ihr Verwandtenkreis. Ein Beitrag zur Geschichte der Grafen von Helfenstein. In: Württembergisch Franken, Heft 58, 1974.
- Chronik der Grafen von Zimmern, 1564-1566, Band 1-3. Hrsg. Decker-Hauff, 1964/67.
- Die Kunstdenkmäler Hohenzollerns, Band 2. Landkreis Sigmaringen, 1948.
- Gerd Dörr: Schwäbische Alb, Burgen, Schlösser, Ruinen. HB-Bildstlas, 1988.
- Wilhelm Gradmann , Burgen und Schlösser der Schwäbischen Alb, Stuttgart: DRW-Verlag, 1980, ISBN 3-87181-206-4, OCLC 7577632 .
- Handbuch Historischer Stätten Deutschlands. Baden Württemberg, 1965.
- Gustav Hebeisen: Schloß Sigmaringen In: Burgwart. 1924. Nr. 1/2 Fürstliches Hohenzollernsches Schloß Sigmaringen.
- Nikola Hild (Text) und Katharina Hild (Fotos): Schloss Sigmaringen - Der Hohenzollernsitz im Donautal und die Residenzstadt. Tübingen: Silberburgverlag, 2008; ISBN 978-3-87407-777-4.
- Prinz Johann Georg von Hohenzollern: Der Museumsbau in Sigmaringen In: Blätter des Landes Denkmalamt, 1962.
- Alfons Kasper: Kunstwanderungen kreuz und quer der Donau, 1964.
- Walter Kaufhold: Schloß Sigmaringen. Die Geschichte der Burg- u. der Schloßherren. In: Kunstführer Nr. 580. Verlag Schnell & Steiner. München 1953.
- Walter Kaufhold, Rudolf Seigel: Schloß Sigmaringen und das Fürstliche Haus Hohenzollern. Konstanz 1966.
- Walter Kaufhold: Das Fürstlich Hohenzollernsche Museum in Sigmaringen, Schnell Kunstführer Nr. 1269, Verlag Schnell & Steiner, München und Zürich 1981.