Zamek Thun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek Thun
Ilustracja
Widok na zamek Thun
Państwo

 Szwajcaria

Miejscowość

Thun

Typ budynku

zamek

Rozpoczęcie budowy

XII wiek

Pierwszy właściciel

Bertolda V[1]

Kolejni właściciele

Ulrich III

Położenie na mapie Szwajcarii
Mapa konturowa Szwajcarii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zamek Thun”
Ziemia46°45′36,28″N 7°37′47,36″E/46,760078 7,629822
Strona internetowa

Zamek Thun – zamek znajdujący się w miejscowości Thun w kantonie Berno w Szwajcarii nad rzeką Aare. Charakterystyczny donżon zamku ma pięć kondygnacji[2]. Z murów warowni roztacza się piękna panorama miasta i okolicy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zamek został zbudowany w latach 1180 - 1190 w miejscu wcześniejszego fortu przez Bertolda V, księcia Zähringen[3]. Po bezdzietnej śmierci Bertolda w 1218 roku, podobnie jak inne dobra rodu w Szwajcarii, przeszedł na własność hrabiów Kyburg - Ulricha III, męża siostry Bertolda Anny. Nowy właściciel rozbudował zamek dodając kondygnację. Kyburgowie rządzili regionem do czasu osłabienia rodu w wyniku niepowodzeń wojennych w drugiej połowie XIV wieku. Po kilku decydujących zwycięstwach berneńczyków Kyburgowie zostali zmuszeni do zawaracia niekorzystnego pokoju. W 1384 zamek przeszedł pod kontrolę berneńczyków i stał się siedzibą lokalnej administracji. W pierwszej połowie XV wieku dach donżonu został wymieniony na solidniejszy i dobudowano skrzydło administracyjno-mieszkalne, zbudowane w stylu późnogotyckim, zwane „nowym zamkiem”. Zamek został wtedy siedzibą miejscowego sądu. Od XVII wieku w donżonie urządzono więzienie. W 1888 roku na zamku otwarte zostało muzeum.
W 2006 roku zamek został kupiony przez miasto Thun. Do końca 2009 roku na zamku miał swoją siedzibę Sąd Okręgowy Berner Oberland.

Muzeum[edytuj | edytuj kod]

Zbiory muzeum zamkowego dotyczą historii miasta i zamku. Kolekcja obejmuje zegary i zegarki, średniowieczne zbroje i broń[4], sprzęty domowe i zabawki. Największe pomieszczenie zamku – Sala Rycerska – jest wykorzystywana jako sala koncertowa[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adrianna Czupryn, Małgorzata Omilanowska, Ulrich Schwendimann: Eyewitness Travel: Switzerland. Londyn: Dorling Kindersley Limited, 2010. ISBN 978-0-7566-6145-8. (ang.).
  • Damien Simonis, Sarah Johnstone, Nicola Williams: Lonely Planet Switzerland. Wyd. 5. Londyn: Lonely Planet, 2006. ISBN 978-1740597623.
  • Teresa Fisher: Przewodnik National Geographic - Szwajcaria. Wyd. 1. Warszawa: G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa, 2013. ISBN 978-83-7596-436-3. (pol.).
  • Thun Castle. MySwitzerland. [dostęp 2021-02-27]. (ang.).
  • Zamek Thun. navtur. [dostęp 2021-02-27]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]