Zapalenie pnia mózgu Bickerstaffa
Zapalenie pnia mózgu Bickerstaffa (zapalenie pnia mózgu Bickerstaffa, ang. Bickerstaff's (brainstem) encephalitis) – rzadka choroba układu nerwowego o naturze autoimmunologicznej, w której dochodzi do uszkodzenia pnia mózgu. Chorobę opisali w 1951 Edwin Bickerstaff i Cloake[1].
Na obraz kliniczny zapalenia pnia mózgu Bickerstaffa składają się postępująca oftalmoplegia zewnętrzna, ataksja, wzmożenie odruchów głębokich, zaburzenia świadomości. Rokowanie zazwyczaj jest dobre. Na typowy obraz choroby w MRI składają się zmiany ograniczone do głębokich struktur mózgowia, hiperintensywne w sekwencji T2 i ulegające wzmocnieniu kontrastowemu w sekwencji T1[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ER. Bickerstaff, PC. Cloake. Mesencephalitis and rhombencephalitis. „Br Med J”. 2 (4723), s. 77-81, Jul 1951. PMID: 14848512.
- ↑ T. Berkowicz, M. Siger-Zajdel, K. Zaleski, D. Sokołowska i inni. Zapalenie pnia mózgu Bickerstaffa – analiza przebiegu klinicznego i obraz rezonansu magnetycznego. „Neurol Neurochir Pol”. 40 (1). s. 16-21. PMID: 16463217.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bickerstaff's encephalitis w bazie Who Named It (ang.)
