Zapieraczka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zapieraczka – jedna z technik wspinaczkowych. We wspinaczce skalnej jest to sposób pokonywania formacji skalnych typu komin i szczelina, czyli takich, które mają dwie równoległe, pionowe ściany[1]. Zapieraczkę często wykorzystuje się także w jaskiniach przy pokonywaniu kominów, studni i szczelin[2]..

Zapieraczka polega na tym, że wspinacz opiera się o jedną ścianę komina czy studni nogami i rękami, a o przeciwległą plecami. Ta technika możliwa jest do zastosowania tylko w otworach o określonej szerokości. Możliwy jest krótki odpoczynek poprzez zaparcie się plecami o jedną ścianę, nogami o drugą[1]. Ważne jest, by podczas zapieraczki nogi nie znajdowały się powyżej pasa. Dłonie powinny być na wysokości barków, lub poniżej[2].

Odmianą zapieraczki jest rozpieraczka, podczas której nogi znajdują się na przeciwległych ścianach otworu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Strona przetrwania [online] [dostęp 2017-07-29].
  2. a b c Nielinowe techniki pokonywania jaskini [online] [dostęp 2017-07-29].