Zaryte (Rabka-Zdrój)
49°37′40″N 19°59′14″E/49,627689 19,987114| Część miasta Rabki-Zdroju | |
 Panorama Zarytego z Królewskiej Góry | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Miasto | |
| W granicach Rabki-Zdroju |
1 października 1927[1] |
| SIMC |
0963313 |
| Populacja (1921) • liczba ludności |
|
| Tablice rejestracyjne |
KNT |
Położenie na mapie Rabki-Zdroju  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  | |
Położenie na mapie gminy Rabka-Zdrój  | |
| 49°37′40″N 19°59′14″E/49,627689 19,987114
| |
Zaryte – część miasta Rabka-Zdrój, położona na północ od centrum miasta w dolinie rzeki Raby u południowych podnóży Lubonia Wielkiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
_(cropped).jpg)
Do 1927 Zaryte było samodzielną wsią. W 1927 zostało włączone w granice jednostkowej wiejskiej gminy Rabka[3]. W okresie międzywojennym ważny ośrodek wypoczynkowy dla mieszkańców Krakowa. 16 grudnia 1884 otwarto stację kolejową Zaryte (obecnie Rabka Zaryte), na której w okresie międzywojennym zatrzymywały się pociągi ekspresowe z Warszawy. Działał tutaj kamieniołom, na którego potrzeby powstały cztery bocznice, na których dokonywano załadunku i przeładunku urobku.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Rabka-Zaryte jest również ważnym miejscem dla turystów. Wychodzą stąd 3 szlaki turystyczne na Luboń Wielki:
– niebieski z Rabki Zaryte wzdłuż Rolskiego Potoku. Czas przejścia: 1.20 godz. (↓0.50 godz.), przewyższenie 550 m, odległość 3,3 km
– żółty z Rabki-Zaryte, tzw. Perć Borkowskiego prowadząca przez rezerwat przyrody Luboń Wielki. Jest to najtrudniejszy szlak, w obrębie rezerwatu wspinaczka po skałach. Czas przejścia: 2 godz. (↓1.30 godz.), przewyższenie 560 m, odległość 5,1 km
– zielony z Rabki-Zaryte. Czas przejścia: 1.50 godz. (↓1.05 godz.), przewyższenie 530 m, odległość 4,4 km
Legendy[edytuj | edytuj kod]
Z nazwą miejscowości związana jest legenda o zbójniku Tomku Luboniu, który przejeżdżając wraz z kompanią ujrzawszy Arelkę, córkę złego czarownika Arwota, zatrzymał nagle konie w biegu, tak że kopytami wryły się one w ziemię. Pasterze, którzy nieopodal paśli owce, nazwali to miejsce Zarytem[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. 1927 nr 82 poz. 727
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 12 : Województwo Krakowskie, Śląsk Cieszyński
- ↑ Dz.U. 1927 nr 82 poz. 727
- ↑ Źródło:Antonina Zachara-Wnękowa, Baśnie spod Gorców, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1980 ISBN 83-205-3068-7
