Zasłonak majerankowy

Zasłonak majerankowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	zasłonakowate
Rodzaj	Phlegmacium
Gatunek	zasłonak majerankowy
	Nazwa systematyczna
	Phlegmacium percome (Fr.) A. Blytt; Skr. VidenskSelsk. Christiania, Kl. I, Math.-Natur.(no. 6): 70 (1905) [1904]
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zasłonak majerankowy (Phlegmacium percome (Fr.) A. Blytt) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phlegmacium, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Gatunek ten został po raz pierwszy opisał Elias Fries w „Epicrisis systematis mycologici” z 1838 r., gdzie zaliczono go do ówczesnego plemienia Phlegmacium w rodzaju Cortinarius^[2]. Nadał mu nazwę Cortinarius percomis. Obecną nazwę nadał mu Axel Gudbrand Blytt w 1905 r.^[1] Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1975 r.^[3] Pochodzi od zapachu i smaku przypominającego majeranek^[4]. Jest niespójna z aktualną nazwą naukową^[1].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 3–8 cm, za młodu półkulisty, potem łukowaty, u starszych owocników płaski, zazwyczaj bez garba, czasami tylko z niewyraźnym garbem. Powierzchnia gładka, podczas suchej pogody jedwabista i matowa, podczas wilgotnej śliska i błyszcząca. Ma barwę od złocistożółtej do pomarańczowożółtej, u starszych owocników z odcieniem brązu. W młodych owocnikach zielonożółta zasnówka łączy brzeg kapelusza z trzonem^[4].

Blaszki

Szeroko przyrośnięte, szerokie z delikatnie prążkowanymi ostrzami. Początkowo są zielonkawożółte, potem brązowożółte do oliwkowobrązowych^[4].

Trzon

Wysokość 4–8 cm, grubość 1–1,5 cm. Kształt walcowaty lub maczugowaty, u podstawy osiągający szerokość do 2,5 cm. Jest kruchy i pełny, na powierzchni podłużnie włóknisty. Ma barwę jasno żółtozielonkawą, podstawa u starszych owocników brązowieje^[4].

Miąższ

Ma barwę jasno żółtozieloną i słaby smak i zapach podobny do majeranku^[4]

Wysyp zarodników

Rdzawobrązowy. Zarodniki w kształcie cytryny o szorstkiej powierzchni i rozmiarach 9–10,5 × 3,5–5,5 μm^[5].

Występowanie i siedlisko

Opisano występowanie tego gatunku w wielu krajach Europy. Poza Europą notowany jest tylko w stanie Waszyngton w USA^[6]. W Polsce jego rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane i wymagają badań terenowych. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. notowany był tylko w okolicach Elbląga i w Pienińskim Parku Narodowym^[3].

Występuje pod świerkami, w lasach iglastych i mieszanych od sierpnia do listopada. Preferuje podłoże wapienne^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d P.M.P.M. Kirk P.M.P.M., Index Fungorum [online] [dostęp 2023-01-15] (ang.).
↑ E.M.E.M. Fries E.M.E.M., Epicrisis systematis mycologici, 1838, s. 260 .
↑ ^a ^b WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f PavolP. Škubla PavolP., Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1 .
↑ Rogers Mushrooms [online] [dostęp 2016-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-28] (ang.).
↑ Discover Life [online] [dostęp 2016-01-10] .

[if-1] P.M.P.M. Kirk P.M.P.M., Index Fungorum [online] [dostęp 2023-01-15] (ang.).

[phle-2] E.M.E.M. Fries E.M.E.M., Epicrisis systematis mycologici, 1838, s. 260 .

[check-3] WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .

[wag-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f PavolP. Škubla PavolP., Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1 .

[mush-5] Rogers Mushrooms [online] [dostęp 2016-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-28] (ang.).

[disc-6] Discover Life [online] [dostęp 2016-01-10] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]